Δουκάτο της Πάρμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Νέα σελίδα: Το '''Δουκάτο της Πάρμας''' ήταν ένα ιταλικό δουκάτο, με δικό του νόμισμα, που δημιουργήθηκε αρχι...
 
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ + φωτό
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Flag of the Duchy of Parma.svg|thumb|right|200px|Η Σημαία του Δουκάτου της Πάρμας]]
Το '''Δουκάτο της Πάρμας''' ήταν ένα ιταλικό [[δουκάτο]], με δικό του νόμισμα, που δημιουργήθηκε αρχικά το [[1545]] στη δυτική βόρεια [[Ιταλία]], με απόσπαση εδαφικού τμήματος του Δουκάτου του Μιλάνου που αποτελούσε φέουδο του [[Πάπας Παύλος Γ΄|Πάπα Παύλου του Γ΄]] προκειμένου αυτός να το κληροδοτήσει στο γιο του Πέτρο Λουίτζι Φαρνέζε που ήταν και ο πρώτος δούκας αυτού. Κύρια πόλη του δουκάτου ήταν η [[Πάρμα]] εκ της οποίας έλαβε και το όνομα.
[[File:Italy 1796.png|left|180px|thumb|Η θέση του Δουκάτου Πάρμας - Πλακεντίας (καφέ) περί το τέλος του 18ου αιώνα στην Ιταλία.]]
 
Το Δουκάτο της Πάρμας συνόρευε ανατολικά με τις Παπικές κτήσεις, νότια με το Δουκάτο της Μοδένας, δυτικά με τη Δημοκρατία της Γένουας, και ΒΔ. με το Βασίλειο της Σαρδηνίας με φυσικό όριο τον ποταμό [[Πάδος|Πάδο]]. Ένδεκα χρόνια από της ίδρυσής του, το [[1556]], επί Δούκα Οτάριο Φαρνέζε στο δουκάτο περιήλθε και η πόλη [[Πλακεντία]], (σημερινή Πιατσέντζα), όπου και έλαβε το νέο όνομα '''Δουκάτο Πάρμας και Πλακεντίας'''.<br />
Το Δουκάτο παρέμεινε υπό την οικογένεια Φαρνέζε μέχρι το [[1731]] όταν εξαλείφθηκε και ο τελευταίος κατ΄ αρρενογονία κληρονόμος, οπότε και περιήλθε στο διάδοχο του ισπανικού θρόνου Δον Κάρλο των Βουρβόνων, από την μητέρα του [[Ελισάβετ της Πάρμα|Ελισάβετ Φαρνέζε]].
[[Αρχείο:Palazzo ducale.jpg|thumb|340px|right|Το Ανάκτορο των Δουκών της Πάρμας.]]
 
Ο ισπανικός Οίκος των Βουρβώνων κυβέρνησε το δουκάτο αυτό μέχρι το [[1808]] με μια μικρή διακοπή 13 ετών, (1735-1748, που είχε περιέλθει στους Αψβούργους), οπότε και προσαρτήθηκε επίσημα στη [[Γαλλία]]).<br />
Συγκεκριμένα το [[1735]] όταν έληξε ο λεγόμενος [[πόλεμος της πολωνικής διαδοχής]], το Δουκάτο της Πάρμας ανταλλάχθηκε με το Βασίλειο των Δύο Σικελιών και δόθηκε στον Αυτοκράτορα Κάρολο ΣΤ΄ της Αυστροουγγαρίας. Το [[1748]] με τη συνθήκη της "Αίξ λα Σαπαίγ" επανεκχωρήθηκε στον Οίκο των Βουρβώνων, στο Δον Φίλιππο μαζί με το μικρό Δουκάτο της Γουαστάλα, που έκτοτε και απετέλεσε το '''Δουκάτο Πάρμας, Πλακεντίας και Γουαστάλας'''.<br />
 
Το [[1796]] ο [[Μέγας Ναπολέων]] κατέλαβε το Δουκάτο αυτό όπου και το περιέλαβε στις κτήσεις του, παραμένοντας όμως ο Δούκας αυτού [[Φερδινάνδος της Πάρμας|Φερδινάνδος]], με μια ιδιαίτερη σχέση αυτονομίας μέχρι το 1801 που συνάφθηκε η συνθήκη του Αραντζού όπου και φέρεται να περιελήφθη όχι όμως επίσημα στη [[Γαλλία]], σε αντάλλαγμα με την [[Τοσκάνη]]. Τελικά η επίσημη προσάρτησή του στη Γαλλία φέρεται να έγινε το [[1808]].
 
Το 1814 το [[Συνέδριο της Βιέννης]] παραχώρησε το Δουκάτο στη σύζυγο του Ναπολέοντα Μαρία Λουΐζα που διατήρησε μέχρι το θάνατό της το [[1847]] όπου και επανήλθε στους Βουρβώνους μέχρι το 1859 όπου η Λουίζα του Μπουρμόν Μπερύ αντιβασίλισσα του γιού της [[Ροβέρτος Α' της Πάρμας|Ροβέρτου]] στις [[9 Ιουνίου]] του [[1859]] μεταβίβασε την εξουσία σε προσωρινή (επαναστατική) κυβέρνηση του Πεδεμοντίου όπου έτσι άνοιξε ο δρόμος για την συνένωση με το Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης και το Δουκάτο της Μοντένας, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους αποτελώντας τις λεγόμενες Ενωμένες Επαρχίες της Κεντρικής Ιταλίας.
[[Αρχείο:Blason famille it Farnese01.svg|thumb|120px|left|Ο θυρεός του Δουκάτου της Πάρμας]]
[[Αρχείο:Parma-Stemma.png|thumb|140px|right|Ο σύγχρονος θυρεός του Δήμου της Πάρμας]]
Τρεις μήνες αργότερα τον Μάρτιο του [[1860]] αυτές προσαρτήθηκαν στο Βασίλειο της Σαρδηνίας και το τελευταίο ένα χρόνο μετά το [[1861]] αποτέλεσε τμήμα στο ενιαίο πλέον Βασίλειο της Ιταλίας.
 
Σημειώνεται ότι σήμερα Αρχηγός του Οίκου των Βουρβώνων – Πάρμας είναι ο πρίγκιπας Κάρολος του ομώνυμου οίκου.