Ημιαγωγός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ένας ημιαγωγός, όπως το πυρίτιο, στην καθαρή κρυσταλλική του μορφή, είναι καλός [[μονωτής]]. Ωστόσο, όταν έστω και ένα [[άτομο]] μέσα σε εκατομμύρια αντικατασταθεί από μία πρόσμιξη ([[φωσφόρος]] ή [[αρσενικό]]) που προσθέτει ένα [[ηλεκτρόνιο]] από την κρυσταλλική δομή τότε η αγωγιμότητά τους αυξάνεται θεαματικά. Το ίδιο συμβαίνει αν η πρόσμιξη γίνει με άτομο που αφαιρεί ηλεκτρόνιο ([[βόριο]], [[αργίλιο]] ή [[γάλλιο]]). Στην πρώτη περίπτωση, προκύπτει ημιαγωγός τύπου ''n'' (n από negative καθώς έχουμε παραπάνω ηλεκτρόνια άρα και φορείς αρνητικού φορτίου) και στη δεύτερη τύπου ''p'' (p από positive καθώς έχουμε επιπλέον οπές που δηλώνουν απουσία ηλεκτρονίων άρα ύπαρξη θετικού φορτίου). Αυτός ο τρόπος πρόσμιξης ονομάζεται doping ([[νόθευση (ημιαγωγοί)|νόθευση]]).

 

 

Το [[τρανζίστορ]], η [[κρυσταλλοδίοδος]], η [[δίοδος Zener]], η [[δίοδος Tunnel]] και τα [[ολοκληρωμένα κυκλώματα]] είναι μερικά από τα στοιχεία που ανήκουν στους ημιαγωγούς.