Φάλαγγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο φάλαγγας ήταν ένα ξύλο χοντρό και μακρύ σαν σκουπόξυλο. Είχε μέγεθος περίπου ένα μέτρο. Στο ένα άκρο του υπήρχαν δυο τρύπες, από τις οποίες περνούσε ένα σχοινί. Με το σχοινί έδεναν τους αστραγάλους του τιμωρημένου, και το έστριβαν για να σφίξει. Στην συνέχεια τον τιμωρημένο τον κρέμαγαν με τα πόδια ψηλά, έτσι ώστε με τις πλάτες να ακουμπάει στο χώμα, ενώ μερικές φορές περιγράφεται ότι όλο το σώμα αιωρείτο, με το κεφάλι πάνω από το έδαφος. Στην θέση αυτή ο τιμωρημένος δεχόταν αλλεπάλληλα χτυπήματα με ραβδί στις πατούσες. Οι πόνοι σε αυτό το σημείο του σώματος περιγράφονται ως αφόρητοι. Η αγριότητα του βασανιστηρίου κυμαίνονταν από «απλές» ξυλιές, μέχρι την πλήρη εξουθένωση του κρεμασμένου ανάποδα ώσπου λιποθυμούσε ή πέθαινε. Μια άλλη βάρβαρη παραλλαγή ήταν η επιβάρυνση του θώρακα του τιμωρημένου με καθισμένο Τούρκο, ο οποίος με κάθε ξυλιά ανακαθόταν με ορμή στο στήθος του τιμωρημένου.