Νομικός θετικισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+ |
μδρθ |
||
Γραμμή 1:
Ο '''νομικός θετικισμός''' είναι ρεύμα της θεωρίας του [[δίκαιο|δικαίου]] που βασίζεται στη θέση ότι δεν υπάρχει αναγκαία σύνδεση-συσχέτιση-του δικαίου με την [[ηθική]]. Κορυφαίοι εκπρόσωποι του νομικού θετικισμού στον 20ο αιώνα θεωρούνται οι [[Χανς Κέλσεν]] (Καθαρή θεωρία του δικαίου) και [[Χέρμπερτ Χαρτ]] (Η έννοια του δικαίου). Σε αντίθεση με τη θεωρία φυσικού δικαίου η οποία τείνει να συνδέει τα ερωτήματα ''τι είναι'' ο νόμος και ''τι πρέπει'' να είναι ο νόμος, ο θετικισμός διαχωρίζει τα δύο. Σχετικοί είναι επίσης οι όροι ''αναλυτική θεωρία δικαίου'', η θεωρία που προσπαθεί να προσδιορίσει ''τι είναι'' το δίκαιο, ιδιαίτερα μάλιστα με χρήση των εργαλείων της σύγχρονης [[αναλυτική φιλοσοφία|αναλυτικής φιλοσοφίας]], και ''κανονιστική θεωρία δικαίου'', η πολιτική και ηθική φιλοσοφία σχετικά με το ''τι πρέπει'' να είναι το δίκαιο.
Ο όρος ''θετικό δίκαιο'' σημαίνει την ισχύουσα, ρητά διατυπωμένη και υποχρεωτικής εφαρμογής νομοθεσία σε ορισμένο τόπο και χρόνο. Σε αντιπαράθεση με την έννοια του [[φυσικό δίκαιο|φυσικού δικαίου]] που υποδηλώνει την ύπαρξη ενός πανανθρώπινου νομικού συστήματος το οποίο προσεγγίζει τα [[Ιδεώδες|ιδανικά]] της [[δικαιοσύνη|δικαιοσύνης]], [[δημοκρατία|δημοκρατίας]] κ.ο.κ.
Συμπερασματικά ο νομικός θετικισμός διατυπώνει απλά ότι η ορθή περιγραφή του δικαίου είναι πολύ σημαντική και πρέπει να απομονωθεί από ηθικές κρίσεις. Με πιο ακριβείς όρους της θεωρίας του δικαίου, είναι μία περιγραφή ή τουλάχιστον ουδέτερη ηθικά, εφικτή και χρήσιμη. Ο νομικός θετικισμός βασίζεται στην πεποίθηση ότι το ερώτημα τι είναι το δίκαιο πρέπει να διαχωρίζεται από το τι θα πρέπει να είναι το δίκαιο. Ο νομικός θετικισμός αναζητά με βάση το δίκαιο το θεμέλιο της κοινωνίας
{{δίκαιο-επέκταση}}
|