[[Αρχείο:Greek Janissaries - Greek youths who are being converted to Islam - Young Greeks at the Mosque - oil painting on canvas - Jean Léon Gérôme - 1865.JPG|thumb|right|Νέοι Έλληνες γενίτσαροι σε τέμενος, Jean Léon Gérôme, 1865]]
Οι '''Γενίτσαροι''', ή ''γιανίσαροι'' ([[ΔΦΑ|ΔΦΑ:]] jăn'isâr, [[Τουρκική γλώσσα|Οθωμαν. Τουρκ.]] ينيچرىيڭيچرى, ''γενίσερι'', «νέος στρατιώτης»), ήταν επίλεκτα σώματα της [[Οθωμανική αυτοκρατορία|οθωμανικής αυτοκρατορίας]]. Αρχικά συγκροτούνταν από αιχμαλώτους πολέμου και παιδιά χριστιανικών οικογενειών που εξαναγκάζονταν από μικρή ηλικία σε στρατιωτική υπηρεσία. Αρχικά και για τέσσερις αιώνες αποτέλεσαν την αιχμή της πολεμικής μηχανής της Αυτοκρατορίας και των Σουλτάνων, όπου με τον καιρό εξελίχθηκαν σε παραστρατιωτικό κέντρο εξουσίας σε εσωτερικούς πολιτικούς και οικονομικούς αγώνες, πολλές φορές και κατά των ίδιων των Σουλτάνων, μέχρι τις [[15 Ιουνίου]] του [[1826]] όπου και διατάχθηκε ο ολοκληρωτικός διωγμός τους, ο αποκαλούμενος "Βακάι-ι-Χαϊριγιέ", (Vakay-i-Hayriye) από τον Σουλτάνο [[Μαχμούτ Β΄]].
