Εφιάλτης ο Αθηναίος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{άλλεςχρήσεις4|τον Αθηναίο πολιτικό Εφιάλτη|άλλες σημασίες,|Εφιάλτης}}
 
Ο '''Εφιάλτης''' (- [[461 π.Χ.]]), γιος του Σοφωνίδη, ήταν διαπρεπής πολιτικός στην αρχαία [[Αθήνα]] και μέντορας του [[Περικλής|Περικλή]]. Η βιογραφία του είναι ελάχιστα γνωστή, ωστόσο παραδίδεται πώς ήταν φτωχός, δίκαιος και αδιάφθορος.Χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο περιστατικό που αναφέρεται σε αυτόν .Κάποτε οι φίλοι του θέλησαν να του δώσουν δέκα τάλαντα ,εκείνος όμως δεν τα δέχθηκε ,με το εξής επιχείρημα :« αυτά θα με αναγκάσουν ,επειδή θα σας ντρέπομαι ,να αποκρύψω κάτι από τα δίκαια .Επειδή όμως ούτε θέλω να σας ντρέπομαι ούτε να σας χαρίζομαι ,θα σας φανώ δυσάρεστος». Ακόμη, όταν κάποτε ένας στρατηγός τον κατηγόρησε ως φτωχό ,αποκρίθηκε «γιατί όμως δεν ανέφερες και το άλλο ,'οτιότι δηλαδή είμαι δίκαιος;» <ref> Αθηνά Καλογεροπούλου , ''Εφιάλτης ο Σοφωνίδου''. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους ,τομ.Γ1 τ.Γ'1, Εκδοτική Αθηνών , Αθήνα, 1972, σελ. 54</ref>Ανήκε στην προοδευτική πολιτική παράταξη των δημοκρατικών, την αρχηγία της οποίας ανέλαβε μετά τον εξοστρακισμό του Θεμιστοκλή το 471 π.Χ., και αντιπολιτευόταν τον προβεβλημένο πολιτικό [[Κίμων|Κίμωνα]], εκπρόσωπο της αριστοκρατικής παράταξης. Αγωνίστηκε για τον περιορισμό της εξουσίας του αριστοκρατικού σώματος του [[Άρειος Πάγος (αττικό δίκαιο)|''Αρείου Πάγου'']]. Κυριότερη πηγή για τις μεταρρυθμίσεις του είναι η ''[[s:Αθηναίων πολιτεία|Αθηναίων πολιτεία]]'' του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]].
 
Ο Εφιάλτης ξεκίνησε δικαστικές διώξεις εναντίον μελών του ''Αρείου Πάγου'' επικρίνοντας τη διαφθορά τους και πέτυχε έτσι τη μείωση του γοήτρου του στην αθηναϊκή κοινωνία. Το 462/61 π.Χ. εκμεταλλεύτηκε την απουσία του Κίμωνα στη [[Μεσσηνία]] κατά το [[Γ΄ Μεσσηνιακός πόλεμος|Γ΄ Μεσσηνιακό Πόλεμο]] και πέτυχε να περάσει νόμο στην [[Εκκλησία του δήμου|''εκκλησία του δήμου'']], που αφαιρούσε πολλές εκτελεστικές και δικαστικές αρμοδιότητες από τον ''Άρειο Πάγο''. Την επικράτηση της αντιλακωνικής δημοκρατικής παράταξης βοήθησε η αποτυχημένη, λόγω της Σπαρτιατικής καχυποψίας, εξέλιξη της αθηναϊκής βοήθειας προς τη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] υπό την ηγεσία του Κίμωνα. Οι Σπαρτιάτες απέπεμψαν με προσβλητικό τρόπο από την [[Ιθώμη]] την αθηναϊκή δύναμη, που οι ίδιοι είχαν καλέσει για βοήθεια εναντίον των επαναστατημένων ειλώτων. Οι Αθηναίοι αντέδρασαν συμμαχώντας με το [[Άργος]], τον προαιώνιο εχθρό της Σπάρτης, και στράφηκαν εναντίον του Κίμωνα, που είχε υποστηρίξει ένθερμα την αποστολή βοήθειας. Οι δημοκρατικοί, με τον Εφιάλτη και τον [[Περικλής|Περικλή]], ανέκτησαν το κύρος τους στο δήμο και έστρεψαν την πόλη προς την πολιτική της σύγκρουσης με τη Σπάρτη και της ηγεμονίας επί των άλλων πόλεων στα πλαίσια της Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Γραμμή 17:
Όταν επέστρεψε ο Κίμων, προσπάθησε να αναστρέψει το νόμο, πράγμα που δεν κατόρθωσε. Αντιθέτως, οι αντίπαλοί του, λόγω της αποτυχημένης επιχείρησής του στη Μεσσηνία και της μεγάλης προσβολής που υπέστη το αθηναϊκό γόητρο εξαιτίας του, πέτυχαν να [[Οστρακισμός|εξοστρακισθεί]] (461 π.Χ.). Έτσι, επικράτησαν τελικά οι μεταρρυθμίσεις του Εφιάλτη, αλλά ο ίδιος ο Εφιάλτης δολοφονήθηκε λίγο αργότερα από όργανα των αριστοκρατικών και τον ηγετικό ρόλο του στη δημοκρατική παράταξη της Αθήνας ανέλαβε ο [[Περικλής]]. Λόγω της επίσης σημαντικής προσφοράς του τελευταίου στην ανάδειξη της [[Αθήνα|Αθήνας]] σε ηγέτιδα δύναμη στο Αιγαίο, αλλά και ευρύτερα στον ελληνικό κόσμο τον 5ο αι. π.Χ., πολλές μεταρρυθμίσεις του Εφιάλτη αποδόθηκαν εσφαλμένα στον Περικλή.
 
Λίγα χρόνια μετά τις μεταρρυθμίσεις, το [[458 π.Χ.]], διδάχθηκε η ''Ορέστεια'' του [[Αισχύλος|Αισχύλου]], στην οποία ο ''Άρειος Πάγος'' προβάλλεται ως το ανώτατο, αδιάφθορο δικαστήριο που φυλάττειφυλάσσει το δίκαιο του αίματος (Blutrecht) ως τη βάση κάθε δικαίου και πολιτειακής τάξης. Οι απόψεις σχετικά με την ιστορική ερμηνεία του φαινομένου διίστανται: Αποτελεί η ''Ορέστεια'' προσπάθεια καθησυχασμού των πολιτών για τις μεταρρυθμίσεις της δημοκρατικής παράταξης, προσπάθεια διάσωσης του γοήτρου του ''Αρείου Πάγου'' παρά τις μεταρρυθμίσεις ή απόπειρα αντίδρασης στις μεταρρυθμίσεις και προβολής του επιχειρήματος ότι ο ''Άρειος Πάγος'' είναι η βάση κάθε δικαίου;
 
== Βιβλιογραφία ==