Τένεδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 34:
Η Τένεδος κατοικούνταν από τα αρχαία χρόνια και υπήρχε εκεί ιερό του [[Απόλλων (μυθολογία)|Απόλλωνα]]. Κατά το [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] έγινε αντικείμενο έριδος μεταξύ [[Οθωμανοί|Οθωμανών]] και [[Ενετοί|Ενετών]], οι οποίοι το κατείχαν διαδοχικά. Τότε χρησιμοποιήθηκε από τους Τούρκους και σαν [[ναυτική βάση]] και τόπος εξορίας, (εκεί μεταξύ άλλων εξορίστηκε και ο [[Κωνσταντίνος Μουρούζης]]).
Κατά την υπογραφή της [[Συνθήκη των Σεβρών|συνθήκης των Σεβρών]] το νησί, που κατοικούνταν κατ' απόλυτη σχεδόν πλειοψηφία από Έλληνες, παραχωρήθηκε στην Ελλάδα. Στην απογραφή της νήσου το [[1920]], ο πληθυσμός της αποτελούσε κοινότητα της επαρχίας [[Λήμνος|Λήμνου]] και αριθμούσε τους 2835 κατοίκους, όλοι Έλληνες, που ήταν συγκεντρωμένοι στο ομώνυμο μεγαλοχωριό στο βόρειο μέρος της ανατολικής ακτής, που ήταν και ο μόνος οικισμός της νήσου. Μετά την ήττα όμως της Ελλάδας στο [[Μικρασιατικός Πόλεμος|Μικρασιατικό Πόλεμο]] και την πτώση της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής αυτοκρατορίας]] που ακολούθησε, κατά την υπογραφή της [[Συνθήκη της Λωζάνης|Συνθήκης της Λωζάνης]] η Τένεδος
=== Ναυτική ιστορία ===
|