Συμφωνία των ποσοστών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Image:Percentages agreement2.jpg|thumb|200px|right|Ένα αντίγραφο της μυστικής συμφωνίας του Τσώρτσιλ με τον Στάλιν.]]
Η '''Συμφωνία των ποσοστών''' (Percentages agreement), γνωστή και ως "'''''χαρτοπετσέτα'''''", υποτίθεται πως ήταν μία συμφωνία μεταξύ του [[Ιωσήφ Στάλιν]] και του [[Ουίνστον Τσώρτσιλ]] σχετικά με τη διαίρεση της νοτιοανατολικής Ευρώπης σε [[Σφαίρα επιρροής|σφαίρες επιρροής]]. Στις 9 Οκτωβρίου, 1944, λίγους μήνες πριν τη [[Διάσκεψη της Γιάλτας]], οι δύο ηγέτες συναντήθηκαν στην τέταρτη [[Διάσκεψη της Μόσχας (1944)|Διάσκεψη της Μόσχας]], όπου, σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του, ο Τσώρτσιλ πρότεινε η [[Σοβιετική Ένωση]] να έχει 90% επιρροή στην [[Ρουμανία]] και 75% στην [[Βουλγαρία]], ενώ το [[Ηνωμένο Βασίλειο]] να έχει 90% επιρροή στην [[Ελλάδα]]. Ο ΤσόρτσιλΤσώρτσιλ επίσης πρότεινε στην [[Ουγγαρία]] και την [[Γιουγκοσλαβία]] να έχουν 50% επιρροή και οι δύο. Στη συνέχεια ο ΤσόρτσιλΤσώρτσιλ έγραψε τη συμφωνία με μπλε μολύβι σε μία χαρτοπετσέτα, την οποία έδωσε στον Στάλιν, και αφού την ενέκρινε ο Στάλιν του την επέστρεψε.
 
 
Γραμμή 9:
 
Οι υπουργοί εξωτερικών των δύο χωρών, [[Άντονι Ήντεν]] και [[Βιατσεσλάβ Μιχαήλοβιτς Μολότωφ]], διαπραγματεύτηκαν τα ποσοστά της συμφωνίας στις 10 και 11 Οκτωβρίου. Κατάληξη αυτής της συζήτησής ήταν η αύξηση των ποσοστών επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης στην Βουλγαρία και την Ουγγαρία κατά 80%.
Όμως, φαίνεται να υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την ακρίβεια της περιγραφής των γεγονότων από τον Τσώρτσιλ, η οποία μάλλον εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες της εποχής. Πρώτα, μοιάζει παράξενη η μη άμμεσηάμεση συμμετοχή των Αμερικανών σε μια τόσο σημαντική διαπραγμάτευση. Εκπροσωπούνται μόνο από τον πρεσβευτή τους στην Σοβιετική Ένωση, Averell[[Άβερελ HarrimanΧάριμαν]]. Δεύτερο, το σημείωμα της συμφωνίας που υποτίθεται ότι διάβασε ο Στάλιν, είναι γραμμένο στα Αγγλικά. Και τρίτο, και πιο σημαντικό, στο σημείωμα αναφέρεται "Ρωσία" και όχι Σοβιετική Ένωση. Αυτό είναι ένα ζήτημα που θα ήταν δύσκολο για τον Στάλιν να εγκρίνει, αφού οι Σοβιετικοί ηγέτες της εποχής ήταν πολύ προσεκτικοί στο να κρατούν τα προσχήματα.<br />
Πάντως, και μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ποτέ επιβεβαίωση αυτής της συμφωνίας από την Σοβιετική Ένωση, αλλά ούτε και από την Ρωσία και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μόνη πηγή συνεχίζει να είναι η αφήγηση του Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του.
 
 
 
 
Αν η συμφωνία αυτή ήταν πράγματι αληθινή, ο Στάλιν κράτησε τον λόγο του όσο αφορά την Ελλάδα. Η Βρετανία υποστήριξε τις δυνάμεις της Ελληνικής Κυβέρνησης κατά τον [[Ελληνικός_Εμφύλιος_Πόλεμος_1946-1949|ελληνικό εμφύλιο πόλεμο]], ενώ η Σοβιετική Ένωση δεν βοήθησε καθόλου τους [[κομμουνισμός|κομμουνιστές]] του [[ΔΣΕ]].<ref>P. M. H. Bell, ''The World Since 1945: An International History'' (2001), ISBN 0340662352<!-- p. 93 in Swedish edition --></ref><ref>Χαρακτηριστική είναι η τηλεφωνική ομιλία (''Ημερολόγιο του Στάλιν'', σελ. 460) του Στάλιν στον Δημητρώφ στις 10 Ιανουαρίου 1945: "''Εγώ συμβούλευσα την Ελλάδα να μην αρχίσουν αυτόν τον αγώνα. Οι άνθρωποι του [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] δεν έπρεπε να βγουν από την κυβέρνηση του [[Γεώργιος Παπανδρέου (πρεσβύτερος)|Παπανδρέου]]. Καταπιάστηκαν με δουλειά για την οποία δεν τους επαρκούσαν οι δυνάμεις. Φαίνεται, υπολόγιζαν ότι ο [[Κόκκινος Στρατός]] θα κατέβει ως το Αιγαίο. Εμείς αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε. Εμείς δεν μπορούμε να στείλουμε και στη Ελλάδα δικά μας στρατεύματα. Οι Έλληνες έκαναν βλακεία''", του είχε πει για τα [[Δεκεμβριανά]].</ref>