Λόγω της σπουδαιότητας της πώλησης στο διεθνές εμπόριο καταρτίστηκε στις [[11 Απριλίου]] [[1980]] η '''Διεθνής Σύμβαση της Βιέννης για την πώληση κινητών πραγμάτων ''(United Nations Convention on Contracts for the International Sale of Goods - CISG)'''''. Η Ελλάδα κύρωσε τη Σύμβαση με τον ν. 25392532/1997. Η Σύμβαση αυτή ρυθμίζει το δίκαιο της πώλησης μεταξύ εμπόρων που εδρεύουν σε διαφορετικά κράτη κατά ενιαίο τρόπο, επιτρέπει όμως στα μέρη (αγοραστή και πωλητή) να επιλέξουν άλλο δίκαιο ως εφαρμοστέο απορρίπτοντας τη Σύμβαση. Το ιδαίτερο ενδιαφέρον της Σύμβασης είναι ότι πρόκειται για μια προσπάθεια σύγκλισης και συγκερασμού του αγγλοσαξωνικού με το ευρωπαϊκό ηπειρωτικό δίκαιο. Κεντρική έννοια είναι η "συμβατική παράβαση" ''(breach of contract)'' και οι αξιώσεις που απορρέουν από αυτήν ρυθμίζονται ενιαία, αποφεύγοντας έτσι την περιπτωσιολογία των ηπειρωτικών ευρωπαϊκών δικαίων της πώλησης (άλλη ρύθμιση για τα πραγματικά ελαττώματα, άλλη για τα νομικά, άλλη για παράβαση λοιπών συμβατικών υποχρεώσεων). Η Σύμβαση θεωρείται έτσι ένα από τα πιο σύγχρονα και υποδειγματικά κείμενα Αστικού Δικαίου.
