Εργονομία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dnathan (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dnathan (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
'''<big>==Τι είναι η Εργονομία</big><big></big>'''==
 
Η εφαρμοσμένη επιστήμη σχεδιασμού μηχανών, εργαλείων και περιβάλλοντος εργασίας έχοντας ως στόχο τη βελτίωση της ανθρώπινης απόδοσης και εμπειρίας. Η εργονομία έχει ως βασική αρχή να θέτει τις ανάγκες και τις δυνατότητες του ανθρώπου-χρήστη στο επίκεντρο του σχεδιασμού. Ως εφαρμογή μπορεί να αφορά έναν εργαζόμενο σε μια γραμμή συναρμολόγησης, έναν ταξιδιώτη μπροστά σε ένα μηχάνημα πώλησης εισιτηρίων, ή μια ομάδα ανθρώπων που ελέγχουν από κοινού μια περίπλοκη τεχνολογική διάταξη. Τα αποτελέσματα μιας εργονομικής παρέμβασης είναι κατά περίπτωση, αλλαγές στη μορφολογία (π.χ. κάθισμα οδήγησης αυτοκινήτου) στην τεχνολογία (π.χ. συναγερμοί, ενδεικτικά όργανα, λογισμικό) στις φυσικές παραμέτρους (φωτισμός, θόρυβος) που αποσκοπούν στο να βελτιώσουν την αποδοτικότητα και την αξιοπιστία του συνολικού συστήματος άνθρωπος (οι) – μηχανή (ες).
 
Ο επίσημος===Επίσημος ορισμός της εργονομίας (από την <ref>International Ergonomics Assossiation)</ref>===
Η Εργονομία (Ergonomics ή Human Factors) είναι η επιστημονική περιοχή που ασχολείται με τη μελέτη της αλληλεπίδρασης μεταξύ των ανθρώπων και των υπολοίπων στοιχείων ενός συστήματος. Ως επάγγελμα εφαρμόζει θεωρητικές αρχές, δεδομένα και μεθόδους για τον σχεδιασμό, με στόχο την προαγωγή του καλώς έχειν των ανθρώπων και τη βελτιστοποίηση της συνολικής απόδοσης του συστήματος.
 
Οι εργονόμοι συμβάλουν στον προγραμματισμό, σχεδιασμό και αξιολόγηση των εργασιών, των προϊόντων, της οργάνωσης, των εργαλείων, των διαμεσολαβητών ανθρώπου-μηχανής, του εργασιακού περιβάλλοντος και γενικότερα των συστημάτων, με στόχο να τα καταστήσουν συμβατά με τις ανάγκες, δυνατότητες και περιορισμούς των ανθρώπων
 
==Ετυμολογία==
 
Ο όρος Εργονομία προέρχεται από το αρχαία ελληνικά «Έργον» και «Νόμος». Πρωτοεμφανίστηκε σε επιστημονικό άρθρο το 1857 από τον Πολωνό Φυσιολόγο [[Wojciech Jastrzębowski]]. Παράλληλα με τον όρο εργονομία χρησιμοποιείται εναλλακτικά και ο όρος «Ανθρώπινοι Παράγοντες» (Human Factors) ο οποίος έχει καταγωγή από τη Μεγάλη Βρετανία και είναι περισσότερο εύληπτος στον χώρο των μηχανικών.
 
==Τομείς της Εργονομίας==
 
Η ανθρώπινη δράση δεν μπορεί να διαιρεθεί απόλυτα σε φυσική, διανοητική ή κοινωνική. Στην πράξη κάθε παρατηρούμενη ανθρώπινη δράση φέρει μέσα της όλες τις συνιστώσες (φυσική, διανοητική, ψυχική, κοινωνική, πολιτισμική) σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Για το λόγο αυτό και οι επαγγελματίες εργονόμοι θα πρέπει να κατέχουν επαρκώς όλους τους τομείς και να εφαρμόζουν μια ολιστική προσέγγιση στις παρεμβάσεις τους. Παρόλα αυτά στον ακαδημαϊκό κυρίως χώρο για λόγους εξειδίκευσης της έρευνας είθισται να γίνεται η παρακάτω κατηγοριοποίηση σε τομείς γνώσης.
 
* '''<big>Φυσική Εργονομία</big>'''
::Η φυσική εργονομία αφορά την φυσική συνιστώσα της ανθρώπινης εργασίας. Συγκεκριμένα ασχολείται με τα ανατομικά, ανθρωπομετρικά, ::φυσιολογικά και εμβιομηχανικά χαπακτηριστικά του ανθρώπου σε σχέση με μια φυσική δραστηριότητα. Τυπικά παραδείγματα αποτελούν οι ::στάσεις κατά την εργασία, ο χειρισμός και η μεταφορά φορτίων, οι συχνά επαναλαμβανόμενες κινήσεις, κλπ. Οι παρεμβάσεις συχνά ::αφορούν αλλαγές στο χώρο ή και βοηθήματα που μειώνουν τον μυιοσκελετικό και φυσιολογικό φόρτο.
 
* '''<big>Γνωστική εργονομία</big>'''
Η γνωστική εργονομία (ή εναλλακτικά νοητική εργονομια) αφορά την πνευματική συνιστώσα της ανθρώπινης Εργασίας. Συγκεκριμένα ασχολείται με την αντίληψη, τη σημασιοδότηση, τη μνήμη, τους υπολογισμούς, κλπ πάντα σε σχέση με μια διανοητική δραστηριότητα. Τυπικά παραδείγματα θεμάτων αποτελούν η εκτίμηση του νοητικού φόρτου, η ανάλυση λαθών, η λήψη αποφάσεων η ανθρώπινη αξιοπιστία ή η επικοινωνία ανθρώπου – μηχανής (συμπεριλαμβανομένων και των Η/Υ).
 
* <big>'''Οργανωσιακή εργονομία'''</big>
Η οργανωσιακή εργονομία (ή εναλλακτικά μακρο-εργονομία) αφορά την οργανωσιακή συνιστώσα της ανθρώπινης εργασίας που την αντιμετωπίζει μέσα από μια κοινωνικοτεχνική οπτική παρεμβαίνοντας στην οργανωτική δομή και στις επιχειρησιακές διεργασίες. Συγκεκριμένα ασχολείται με την επικοινωνία, τη διαχείριση του φόρτου εργασίας μεταξύ ομάδων, τις διαδικασίες και τις άτυπες πρακτικές, κλπ. τυπικά παραδείγματα θεμάτων αποτελούν η συμβολή στο σχεδιασμό ροών εργασίας, συνεργατικών πληροφοριακών συστημάτων, ωραρίων εργασίας, συστημάτων αξιολόγησης της απόδοσης, συστημάτων διασφάλισης ποιότητας, καθώς και αναλύσεις επιχειρησιακής κουλτούρας.