Εργονομία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η εφαρμοσμένη επιστήμη που έχει ως στόχο τη βελτίωση της ανθρώπινης απόδοσης, υγείας και εμπειρίας μέσω της συμβολής στο σχεδιασμό εργαλείων, μηχανών, διαδικασιών και περιβάλοντος εργασίας. Η εργονομία έχει ως βασική αρχή να θέτει τις ανάγκες και τις δυνατότητες του ανθρώπου-χρήστη στο επίκεντρο του σχεδιασμού. Ως εφαρμογή μπορεί να αφορά έναν εργαζόμενο σε μια γραμμή συναρμολόγησης, έναν ταξιδιώτη μπροστά σε ένα μηχάνημα πώλησης εισιτηρίων, ή μια ομάδα ανθρώπων που ελέγχουν από κοινού μια περίπλοκη χημική διεργασία. Τα αποτελέσματα μιας εργονομικής παρέμβασης είναι κατά περίπτωση, αλλαγές στη μορφολογία (π.χ. κάθισμα οδήγησης αυτοκινήτου) στην τεχνολογία (π.χ. συναγερμοί, ενδεικτικά όργανα, λογισμικό) στις φυσικές παραμέτρους (φωτισμός, θόρυβος) που αποσκοπούν στο να βελτιώσουν την αποδοτικότητα και την αξιοπιστία του συνολικού συστήματος άνθρωπος (οι) – μηχανή (ες).

Η Εργονομία ([[:en:Ergonomics]] ή [[:en:Human Factors]]) είναι η επιστημονική περιοχή που ασχολείται με τη μελέτη της αλληλεπίδρασης μεταξύ των ανθρώπων και των υπολοίπων στοιχείων ενός συστήματος. Ως επάγγελμα εφαρμόζει θεωρητικές αρχές, δεδομένα και μεθόδους για τον σχεδιασμό, με στόχο την προαγωγή του καλώς έχειν των ανθρώπων και τη βελτιστοποίηση της συνολικής απόδοσης του συστήματος.

Ο όρος Εργονομία προέρχεται από το αρχαία ελληνικά «Έργον» και «Νόμος». Πρωτοεμφανίστηκε σε επιστημονικό άρθρο το 1857 από τον Πολωνό Φυσιολόγο [[:en:Wojciech Jastrzębowski]]. Παράλληλα με τον όρο εργονομία χρησιμοποιείται εναλλακτικά και ο όρος «Ανθρώπινοι Παράγοντες» ( ή [[:en:Human Factors]])) ο οποίος έχει καταγωγή από τη Μεγάλη Βρετανία και είναι περισσότερο εύληπτος στον χώρο των μηχανικών.