Υπηρεσία Εργασίας του Ράιχ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όταν το 1933 το [[NSDAP|Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα]] του [[Χίτλερ]] ανέλαβε την εξουσία, υπήρχαν στη [[Γερμανία]] περίπου έξι εκατομμύρια ανέργων<ref name=sch>[http://www.schoolhistory.co.uk/year9links/nazigermany/work.pdf School History, UK {{pdf}}]</ref>Ο Χίτλερ, σε μια από τις πρώτες του ενέργειες ως Καγκελάριος, διόρισε τον Κόνσταντιν Χιρλ (Konstantin Hierl) ως υπουργό εσωτερικών αρμόδιο για θέματα εργασίας και ο έλεγχος της FAD αφαιρέθηκε από τις τοπικές κυβερνήσεις και πέρασε στην Κεντρική Κυβέρνηση. Εκείνη την εποχή υπήρξε σύγχιση ως προς το φορέα, καθώς έλαβε ποικίλα ονόματα, ορισμένες φορές αναφερόμενος, εκτός από FAD, απλά ως "Arbeitdienst" (Υπηρεσία Εργασίας) ή "Εθνικοσοσιαλιστική Υπηρεσία Εργασίας" (Nationalsozialistischer Arbeitsdienst, NSAD). Η ένταξη σε αυτό το φορέα παρέμενε εθελοντική, ωστόσο σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε προαπαιτούμενο για όσους ήθελαν να ακολουθήσουν πανεπιστημιακές σπουδές ή να αναλάβουν θέσεις στο Κόμμα ή τις διάφορες οργανώσεις του. Τον Ιούνιο του 1934 ο Υπουργός Εργασίας [[Φραντς Ζέλτε]] (Franz Seldte) σε συνεννόηση με τον [[Ερνστ Ρεμ]], επικεφαλής της [[SA]] σκεπτόταν συγχώνευση των δύο οργανώσεων. Κάτι τέτοιο δεν πρόλαβε να συμβεί, καθώς μεσολάβησε η [[Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών]] και η SA σχεδόν διαλύθηκε. Ο Χιρλ ονομάστηκε "Reichskommissar für den Freiwilligen Arbeitsdienst" (Κομισάριος του Ράιχ για την Εθελοντική Υπηρεσία Εργασίας) και ο φορέας έγινε ανεξάρτητος από το Υπουργείο στις 11 Ιουλίου 1934.<ref name=ahf/> Επισήμως, η ίδρυση του φορέα "Υπηρεσία Εργασίας του Ράιχ" έγινε στις 26 Ιουνίου 1935.

Η Υπηρεσία αυτή άρχισε να απασχολεί ανέργους στην εκτέλεση δημοσίων έργων, όπως την αποστράγγιση βάλτων και μετατροπή τους σε αγροκτήματα, την αναδάσωση, και, κυρίως, την κατασκευή νέων μεγάλων αυτοκινητοδρόμων. Οι άνδρες της Υπηρεσίας φορούσαν παραστρατιωτικές στολές, ζούσαν στα στρατόπεδα εργασίας και έπαιρναν μόνο ένα "χαρτζηλίκι" ως μισθό. Για πολλούς ανέργους, που είχαν εξασφαλίσει στέγη και τροφή δωρεάν, αυτό ήταν πολύ καλύτερο από την ανεργία, ενώ η προπαγάνδα τους έκανε να νιώθουν περήφανοι που βοηθούσαν στην "οικοδόμηση της νέας Γερμανίας του Χίτλερ".<ref name=sch/> Από ιδρύσεώς της η RAD περιλάμβανε δύο μεγάλα τμήματα, ένα για τους άνδρες (Reichsarbeitdienst Manner) και ένα για τις γυναίκες (Reichsarbeitdienst der weibliche Jugend)<ref name=feld>[http://www.feldgrau.com/rad.html Feldgrau.com]</ref>

Τα επίσημα στατιστικά της Γερμανίας της εποχής ήταν πράγματι εντυπωσιακά: Από έξι εκατ. ανέργους το 1934, το 1939 υπήρχαν μόνο 302.000 άνεργοι. Ωστόσο, ήσαν παντελώς αναληθή. Η μείωση της ανεργίας δεν οφειλόταν μόνο στην Υπηρεσία Εργασίας αλλά και, κυρίως, στις διώξεις των [[Εβραίοι|Εβραίων]]: ΑπόΉδη από το 19361935 με τους [[Νόμοι της Νυρεμβέργης|Νόμους της Νυρεμβέργης]]<ref>[http://www.documentarchiv.de/ns/1935/flaggen1935_ges.html Κείμενο των Νόμων της Νυρεμβέργης (γερμανικά)]</ref> οι Εβραίοι απολύονταν από τις εργασίες τους, ενώ σταδιακά τους απαγορεύτηκε να ασκούν και ελεύθερα επαγγέλματα. Τις κενές θέσεις που προέκυπταν τις καταλάμβαναν Γερμανοί, που καταγράφονταν στα ποσοστά μείωσης της ανεργίας, ενώ οι Εβραίοι δεν καταγράφονταν πουθενά ως άνεργοι.<ref name=sch/>