Όσκαρ Κούλμαν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Υπήρξε το τελευταίο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας,είχε άλλα οκτώ αδέλφια.Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο κλασσικό γυμνάσιο της γεννέτηράς του ,στο [[Στρασβούργο|Στρασβούργο]], συνέχισε τις πανεπιστημιακές σπουδές του στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης. Σπόυδασε [[θεολογία|Θεολογία]],ενώ παρακολούθησε και μαθήματα στη φιλοσοφική σχολή του ίδιου [[πανεπιστήμιο|πανεπιστημίου]] (1920-1924).Mετά την αποφοίτησή του εργάστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως καθηγητής της [[ελληνική|ελληνικής γλώσσας]] και της [[γερμανική γλώσσα|γερμανικής γλώσσας]],στο [[Παρίσι|Παρίσι]].Παράλληλα προετοιμάζει τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τα [[Ψευδοκλημέντια|Ψευδοκλημέντια]],(Le probleme Litteraire et Historique du roman Pseudoclimentin ,1930-γερμανική μετάφραση).Στο διάστημα αυτό ,(1924-1926),θα έχει δασκάλους του τους [[Αλφρεντ Λόισυ|Άλφρεντ Λόισυ]],και τον [[Μορίς Γκογκουέλ|Μορίς Γκογκουέλ]].Θα διατελέσει προϊστάμενος του [[Προτεστντισμος|προτεσταντικού]] σεμιναρίου του [[Στρασβούργο|Στρασβούργου]],(1926),διαδεχόμενος τον [[Άλμπερτ Σβάιτσερ|Αλμπερτ Σβάιτσερ]] στη θέση αυτή.Το [[1926]] θα εκλεγεί [[λέκτορας|λέκτορας]] των [[Ελληνική Γλώσσα|Ελληνικής Γλώσσας]] στο [[πανεπιστήμιο|πανεπιστήμιο]] του [[Στρασβούργο|Σρασβούργου]]. Για το χρονικό διάστημα μεταξύ 1930-1938 ,θα εκλεγεί και θα διδάξει στην έδρα της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]],και μετά της [[Εκκλησιαστική Ιστορία|Εκκλησιαστικής Ιστορίας]].Θα μετακληθεί στην [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλεία]] και θα διδάξει εκεί από το 1937 μέχρι το 1972,στην έδρα της [[Εκκλησιαστική ιστορία|Εκκλησιαστικής Ιστορίας]] και της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]].Προϊστάμενος του οικοτροφείου Allumneum ,toτo 1942,στην ίδια πόλη. Το [[1949]] θα κληθεί στο [[πανεπιστήμιο|πανεπιστήμιο της Σορβόνης]] και στην Ecole Pratique des Hautes des Etudes,διαδεχόμενος τον [[Άλφρεντ Λόισυ|Άλφρεντ Λόισυ]] στην έδρα της [[Ιστορία του αρχέγονου Χριστιανισμού|Ιστορίας του αρχέγονου Χριστιανισμού]],και το [[1954]],τον [[Μορίς Γκογκουέλ| ΜορίςΓκογκουέλ]],στην έδρα της [[Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης|Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης]].Το [[1956]] κλήθηκε στην Faculte Valdoise της Ρώμης,ενώ έγινε πρύτανις του Βιβλικού Ινστιτούτου της Ρώμης . Το [[1959]] μεταβαίνει στις [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής]] ,για να διδάξει στο Union Theological Seminary ,στο [[Χάρβαρντ|Χάρβαρντ]], στη [[Σκανδιναβία|Σκανδιναβία]]:σε [[Δανία|Δανία]],[[Σουηδία|Σουηδία]] και [[Νορβηγία|Νορβηγία]].Κλήθηκε ,επίσης να δώσει διαλέξεις στο [[Μόναχο|Μόναχο]],([[1973]]-[[1974]]),επίσης στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του [[Βουκουρέστι| Βουκουρεστίου]] το [[1975]],στην [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκη]] τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1969]].Το [[1978]] επισκέφθηκε κατόπιν προσκλήσεως τη [[Θεολογική Σχολή |Θεολογική Σχολή]] του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]]. Όταν ο [[ Πάπας Ιωάννης ΚΓ΄|Πάπας Ιωάννης ΚΓ΄]] συγκαλεί την[[Δεύτερη Σύνοδος του Βατικανού| Β΄Σύνοδο του Βατικανού]],(11-10-1962 μέχρι 8-12-1965), εκάλεσε προσωπικώς τον Αλσατό θεολόγο ως επίσημο ειδικό παρατηρητή.<ref>Γεώργιου Ρηγόπουλου ,''Διευκρινιστικές προσθήκες στην «Αναδρομή στην ζωή » του καθηγητού Oscar Cullmann'' Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τομ 11(Ιανουάριος-Ιούνιος 1992) σελ.15</ref> Το ακαδημαϊκό έτος [[1968]] εξελέγη πρύτανις του [[πανεπιστήμιο|πανεπιστημίου]] της [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλείας]].Το [[1979]] ο Πρόεδρος της [[Γαλλία|Γαλλικής Δημοκρατίας]] [[Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν|Βαλερί Ζισκάρ Ντ'Εστέν]] του απένειμε τον τίτλο του μέλους της [[Λεγέωνα της Τιμής|Λεγεώνας της Τιμής]].Το [[1982]] θα εκλεγεί μέλος της [[Γαλλική Ακαδημία Επιστημών|Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών]] στην τάξη των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών μετά από πρόταση του φιλόσοφου [[Γκαμπριέλ Μαρσέλ|Γκαμπριέλ Μαρσέλ]]<ref>Γεώργιου Ρηγόπουλου όπ.π.σελ. 17</ref>.

Αξιοσημείωτη είναι η συμβολή του στη [[Βίβλος|Βιβλική]] [[εσχατολογία|εσχατολογία]].Θα καταρρίψει τις κυρίαρχες αντιλήψεις της εποχής του περί της [[Χριστιανισμός|Χριστιανικής ]] [[εσχατολογία|εσχατολογίας]] όπως είχαν διαμορφωθεί, μεταξύ άλλων από τους [[Αλβέρτος Σβάιτσερ|Αλβέρτο Σβάιτσερ]] και [[Ρούντολφ Μπούλτμαν|Ρούντολφ Μπούλτμαν]].Η [[Χριστιανισμός|Χριστιανική ]] [[εσχατολογία|εσχατολογία]], θεωρείτο πως είχε διαμορφωθεί κατ'επίδραση απότης τηναποκαλυπτικής αποκαλυπτική παράδοσηπαράδοσης του [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαίσμού]] ή του [[Ιράν|Ιρανικού ]][[πάνθεο|πανθέου]].Μία άλλη επικρατόυσα θέση ήταν πως αποτελούσε μεταγενέστερη επινόηση των μαθητών του [[Ιησούς|Ιησού]],του [[ Απόστολος Παύλος|Παύλου]] ή του [[Απόστολος Ιωάννης|Ιωάννη]], η οποία προέκυψε από την καθυστέρηση της [[Δευτέρα Παρουσία|Δευτέρας Παρουσίας]] και επιστρατεύθηκε ως ''παραμυθία'' των απογοητευμένων [[Χριστιανός|Χριστιανών]] που περίμεναν τη [[Δευτέρα Παρουσία|Δευτέρα Παρουσία]]<ref>Μάριος Μπέγζος ''Έίναι και Χρόνος στη φιλοσοφία της θρησκείας (Η συμβολή του Oscar Cullmann στην Εσχατολογική Οντολογία) Δελτίο Βιβλικών Μελετών τομ.11 (1992),σελ.26 </ref>