Η '''λευκαύγεια''' ή([[αγγλικά|αγγλ.]] '''''albedo''''') είναι το μέτρο της [[ανακλαστικότητα]]ς μιας επιφάνειας ή ενός σώματος. Είναι ο λόγος της ανακλώμενης προς την προσπίπτουσα [[ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία]] στην επιφάνεια. Το κλάσμα αυτό, που συνήθως εκφράζεται ως ποσοστό από 0% έως 100%, είναι μια σημαντική έννοια στην [[κλιματολογία]] και την [[αστρονομία]]. Ο λόγος αυτός εξαρτάται από την [[συχνότητα]] της θεωρούμενης ακτινοβολίας: όταν δίνεται χωρίς προσδιορισμούς, αναφέρεται στη μέση τιμή κατά μήκος του φάσματος του [[ορατό φως|ορατού φωτός]]. Επίσης εξαρτάται από τη γωνία πρόσπτωσης της ακτινοβολίας:αδιευκρίνιστο, αναφέρεται σε κανονική πρόσπτωση. Η λευκαύγεια του φρέσκου χιονιού είναι υψηλή: έως και 90%. Η επιφάνεια των ωκεανών έχει χαμηλή λευκαύγεια. Η [[Γη]] έχει μια μέση λευκαύγεια της τάξης του 37-39% ενώ η λευκαύγεια της [[Σελήνη]]ς είναι γύρω στο 12%. Στην αστρονομία, η λευκαύγεια των δορυφόρων και των αστεροειδών μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συναχθεί η επιφανειακή τους σύσταση, ιδίως η περιεκτικότητά τους σε πάγο. Ο [[Εγκέλαδος (δορυφόρος)|Εγκέλαδος]], ένας δορυφόρος του Κρόνου, έχει την υψηλότερη γνωστή λευκαύγεια από κάθε άλλο σώμα στο ηλιακό σύστημα, με το 99% της Η/Μ ακτινοβολίας να ανακλάται.
Η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει μεταβάλλει τη λευκαύγεια (δια της αποψίλωσης των δασών και της δημιουργίας αγροκτημάτων, για παράδειγμα) σε διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο. Ωστόσο, είναι δύσκολο να γίνει ποσοτική εκτίμηση αυτής της επίδρασης σε παγκόσμιο επίπεδο: δεν είναι ξεκάθαρο αν οι αλλαγές τείνουν να αυξήσουν ή να μειώσουν τη [[θέρμανση του πλανήτη]].
