Ρόζα Ιμβριώτη

Η Ρόζα Ιμβριώτη ήταν Ελληνίδα παιδαγωγός με πλούσια κοινωνική και πολιτική δράση.

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1898 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε περαιτέρω σπουδές στο Βερολίνο και το Παρίσι.

Το 1924, ενώ εργαζόταν ως καθηγήτρια στο Μαράσλειο, κατηγορήθηκε για υλιστική διδασκαλία και η κατηγορία αυτή αποτέλεσε μία από τις αφορμές των Μαρασλειακών, που ουσιαστικά αποτέλεσαν επίθεση εναντίον του εκπαιδευτικού δημοτικισμού.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η Ιμβριώτη πήρε μέρος στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Συμμετείχε στη σύνταξη του εκπαιδευτικού προγράμματος της ΠΕΕΑ και στη συγγραφή του αναγνωστικού "Τ' αετόπουλα".

Λόγω των πολιτικών της φρονημάτων μεταπολεμικά υπέστη διώξεις και εξορίστηκε. Αργότερα έγινε στέλεχος της ΕΔΑ και το 1967 μέλος του ΚΚΕ.

Πέθανε το 1977 στην Αθήνα. Σύζυγός της υπήρξε ο μαρξιστής φιλόσοφος Γιάννης Ιμβριώτης.

Εργογραφία

• Η ιστορική επιστήμη εις τα σχολεία της μέσης εκπαιδεύσεως 1926
• Η γυναίκα στο Βυζάντιο 1926
• Διαλεκτική του Χέγγελ 1933
• Μορφώνουμε δούλους 1936
• Ανώμαλα και καθυστερημένα παιδιά 1939
• Το παιδικό βιβλίο 1947
• Ανθρωπιστική παιδεία 1958
• Οι απασχολήσεις του παιδιού της υπαίθρου 1958
• Ένα περίεργο ψυχογράφημα 1962
• Παιδεία - Ο παρίας του κράτους 1963
• Η αισθητική αγωγή στο σχολείο 1965
• Το κατηγορώ της νεολαίας 1972
• Άριστος οιωνός 1974

Πηγή

Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, 2011, τόμος Γ΄, σελ. 638