Φυσαρμόνικα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι ήχοι του οργάνου παράγονται είτε με δυνατή εκπνοή (φύσημα), είτε με εισπνοή (ρούφηγμα) μετακινούμενο δεξιά - αριστερά στα χείλη. Δια του τρόπου αυτού από τα παλλόμενα ορειχάλκινα γλωσσίδια παράγονται μουσικοί φθόγγοι διατονικής κλίμακας και ορισμένες συγχορδίες. Ορισμένα μοντέλα φυσαρμόνικας περισσότερο επαγγελματικά φέρουν ειδικό σύρτη - μπάρα με τον οποίο καλύπτονται μερικοί σωληνίσκοι των γλωσσιδίων επιτυγχάνοντας έτσι μια ιδιαίτερη χρωματική κλίμακα φθόγγων, όπως το λεγόμενο "τρέμολο" ή ακόμα και ορχηστρικό.

 

 

Πρόγονος του οργάνου αυτού φέρεται ο πολύαυλος των αρχαίων Ελλήνων καθώς και το σενγκ των Κινέζων ή το σο των Ιαπώνων. Στη Δύση το όργανο αυτό διαδόθηκε περί τον 19ο αιώνα σε χρήση μουσικής κυρίως μπλουζ και κάντρυ. Στην Ελλάδα η χρήση του είναι σχετικά περιορισμένη κυρίως στο ελαφρό τραγούδι και του νέου κύματος που αναπτύχθηκε στις δεκαετίες του 1960 και 1970.