Πήξη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
δρθ |
μπρσθ |
||
Γραμμή 6:
Το ''σημείο πήξης'', δηλαδή η θερμοκρασία στην οποία συντελείται η στερεοποίηση, ορίζεται κάθε φορά σε [[ΚΣ|κανονικές συνθήκες]] [[ατμοσφαιρική πίεση|ατμοσφαιρικής πίεσης]] και είναι το ίδιο με το [[σημείο τήξης]] για την ίδια πάντα [[χημική ουσία]] ([[χημικό στοιχείο]] ή [[χημική ένωση]]), όχι όμως στη περίπτωση μιγμάτων ή κάποιων οργανικών ενώσεων όπως τα λίπη όπου το σημείο πήξης είναι χαμηλότερο του σημείου τήξης.
Στα [[άμορφο στερεό|άμορφα στερεά]] όπως το γυαλί και κάποια άμορφα πολυμερή δεν υπάρχει ένα καλά καθορισμένο σημείο πήξης, αλλά υφίσταται ένα εύρος θερμοκρασιών στο οποίο γίνεται η μετάβαση από συμπεριφορά ρευστού σε συμπεριφορά στερεού, σε μια διαδικασία που ονομάζεται [[υαλώδης μετάπτωση]]<ref>[http://www.materials.uoc.gr/el/undergrad/courses/ETY454/notes/CHAPTER-00B-INTRODUCTION_GR.pdf ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΛΥΜΕΡΩΝ - Κ00Β- 9]</ref>. Η στερεοποίηση στα άμορφα στερεά δεν αποτελεί μια με την αυστηρή έννοια αλλαγή φάσης. Προσδιορίζεται (συμβατικά) μια θερμοκρασία υαλώδους μετάπτωσης, συνήθως ως το σημείο τομής των καμπυλών θερμοκρασίας-πυκνότητας που χαρακτηρίζουν τη ρευστή και στερεή κατάσταση αντίστοιχα. Το σημείο υαλώδους μετάπτωσης είναι πάντα χαμηλότερο του αντίστοιχου σημείου πήξης (αν υπάρχει τέτοιο, δηλαδή αν υπάρχει και κρυσταλλική μορφή του υπό εξέταση στερεού).
Η πήξη ειδικά στη [[μεταλλουργία]] αποτελεί μείζονος σημασίας στάδιο τόσο στη διαδικασία της [[χύτευση]]ς όσο και της συγκόλλησης μετάλλων και κραμάτων όπου παρεμβαίνουν πολλοί παράμετροι στη διαδικασία του μετασχηματισμού τους, όπως π.χ. μεταβολή του όγκου τους, η ανακατανομή των δομικών μονάδων τους κ.λπ.
| |||