Τουρμάρχης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Προκειμένου το [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζάντιο]] να αντιμετωπίσει τις επιδρομές των [[Άραβες|Αράβων]], η αυτοκρατορία χωρίστηκε σε '''''θέματα'''''-στρατιωτικές μονάδες,μετακινούμενες ανα την επικράτεια. Όταν οι μονάδες αυτές απέκτησαν μόνιμη εγκατάσταση,[[Θέμα (Βυζάντιο)|θέματα]] ονομάστηκαν οι περιοχές εγκατάστασής τους.Σε κάθε ''θέμα'' υπήρχε τακτικός στρατός για την αντιμετώπιση των εισβολέων και την προστασία των αμάχων. Ειδικοί αξιωματικοί, οι οποίοι ονομάζονταν '''''εξπηλάτορες''''', στέλνονταν στις κατοικημένες περιοχές του θέματος οι οποίες βρίσκονταν στο δρομολόγιο της επιδρομής και οργάνωναν την μεταφορά των αμάχων σε οχυρωμένες περιοχές ή στα βουνά. Σε γενικές γραμμές το σύστημα άμυνας του Βυζαντίου προέβλεπε έγκαιρη προειδοποίηση σε περίπτωση επιδρομής, συλλογή πληροφοριών, αντιμετώπιση των επιδρομών, όταν αυτό ήταν δυνατό και συχνά διεξαγωγή επιδρομών σε αραβικά εδάφη ως αντίποινα. Αυτά τα καθήκοντα τα αναλάμβανε ο τακτικός στρατός και ιδιαίτερα οι τουρμάρχες και οι οποίοι ήταν οι πρώτοι που αναφέρονται στις Βυζαντινές πηγές ως [[Ακρίτες]].<ref>[http://www2.ehw.gr/asiaminor/forms/filePage.aspx?lemmaId=3478 Μακρυπούλιας Χ.: ''Ακρίτες'' Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού 25.01.2007]</ref>