Αρμοδιότητα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γενικά με τον όρο '''αρμοδιότητα''', χαρακτηρίζεται ο καταμερισμός δραστηριοτήτων κατά κάποιο σύστημα τάξης όπου στην ουσία σημαίνει καταλληλότητα. Ειδικότερα σύμφωνα με τη διεθνή αλλά και την υφιστάμενη ελληνική νομοθεσία, χαρακτηρίζεται η νόμιμη εξουσία, ή η ικανότητα που παρέχεται σε [[φυσικό πρόσωπο|φυσικό]] ή [[νομικό πρόσωπο]] ή δημόσια Αρχή προκειμένου να επιληφθεί κάποιου ορισμένου ζητήματος. Θεμελιωδέστερη μορφή της έννοιας της αρμοδιότητας αποτελεί η συνταγματική διάκριση των λειτουργιών μιας Πολιτείας η οποία και καλείται αρμοδιότητα "κατά κατεύθυνση", ή "κατά λειτουργική".

Στη [[Πολιτική Δικονομία]] ο όρος χαρακτηρίζεται είτε εκ του είδους κάποιας διαφοράς αντικειμένου, είτε σε γεωγραφικά όρια μεταξύ εκείνων που ορίζονται να επιληφθούν, ή ακόμα και χρονικά. Γενικότερα όμως η αρμοδιότητα αναφέρεται περισσότερο σε Υπηρεσίες στην άσκηση δικαιωμάτων και καθηκόντων, επί συγκεκριμένου κύκλου ζητημάτων και εντός καθορισμένου τόπου (γεωγραφικού χώρου).

Ο όρος αρμοδιότητα απαντάται σε πλείστους κλάδους όπως και στις δικαστικές Αρχές, (δικαστική αρμοδιότητα), για την άσκηση εξουσίας, πλην όμως τυγχάνει αντίθετος με τον όρο [[δωσιδικία]] που αφορά την υπαγωγή των [[διάδικος|διαδίκων]]. Συνεπώς κατά το [[Διοικητικό Δίκαιο]] η αναφερόμενη άσκηση εξουσίας καθιστά τα όργανα που θα πρέπει να επιληφθούν '''αρμόδια''' όταν ορίζονται τόσο για το είδος / ζήτημα, όσο και εντός της οριζόμενης περιοχής ευθύνης τους. Σημειώνεται ότι ειδικά η [[διοικητική αρμοδιότητα]] παρουσιάζει ιδιαίτερους τρόπους ρύθμισης, ανεξάρτητα της βασικής διάκρισής τους.<br>

Εξ όλων των παραπάνω διαφαίνεται ότι τελικά η αρμοδιότητα δεν είναι απεριόριστη αλλά αντίθετα περιβάλλεται από δύο περιοριστικές έννοιες, θέμα και τόπος, οι οποίες και την χαρακτηρίζουν ανάλογα σε: