Πολιτική του Ηνωμένου Βασιλείου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην αρχή της περιόδου αυτής παρατηρήθηκε μια τάση εξισορρόπησης του συστήματος με την ανάκαμψη των Εργατικών και την εκλογική τους νίκη υπό τον [[T. Blair]]. Η περίοδος αυτή αντί να δείχνει μια επανασταθεροποίηση του δικομματισμού, δείχνει σημάδια και τάσειςδικοάσεις υπέρβασης του συστήματος. Γρήγορα η εξισορρόπηση μετατράπηκε σε εργατική κυριαρχία, ενώ παράλληλα τα εκλογικά ποσοστά των δυο μεγάλων κομμάτων μειώνονταν περισσότερο από ποτέ και πλέον το πλειοψηφικό σύστημα έγινε ο κύριος παράγοντας για την διατήρηση του πιο τεχνητού δικομματισμού του δεύτερου μισού του 20ου αι.

Στις πρόσφατες εκλογές οι Συντηρητικοί έφτασαν στο ιστορικό χαμηλό του 32.3% ενώ οι Εργατικοί με ένα ποσοστό 35.2% αποτελούν την κυβέρνηση με την μικρότερη λαϊκή υποστήριξη και νομιμοποίηση από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Οι Liberal Democrats πέτυχαν το ποσοστό του 22% απειλώντας την κυριαρχία των δύο μεγάλων κομμάτων. Μάλιστα αν η ενδυνάμωση αυτή συνεχιστεί είναι πολύ πιθανό να φτάσει το εκλογικό ποσοστό του 30% οπότε θα αρχίσει να επωφελείται από την διαμόρφωση του εκλογικού συστήματος και θα απειληθεί ουσιαστικά ο δικομματισμός. Από την άλλη δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η κρίση του δικομματισμού τα τελευταία χρόνια είναι δομική ή αν έχει σχέση περισσότερο με περιστασιακούς παράγοντες, όπως η κόπωση του εκλογικού σώματος από τους πολιτικούς ηγέτες, ενδοκομματικές τριβές κ.τ.λ.