Ρόμπερτ Μπούνζεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
Απο το [[1990]] θεσμοθετήθηκε το βραβείο Μπούνσεν-Κίρχοφ και ο διακριθείς κερδίζει μαζί με το βραβείο και 2.500 ευρώ. Αυτό το βραβείο απονέμεται σε ενασχολούμενους με την Φασματοσκοπία.
 
==Η Ζωή τουζωή και το Έργοέργο του==
 
Ο Μπούνσεν γεννήθηκε το 1881, στο [[Γκέτιγκεν]] στην [[Γερμανία]] και ήταν ο μικρότερος από τα τέσσερα αδέρφια του. Ο πατέρας του ήταν βιβλιοθηκάριος στο πανεπιστήμιο του Γκέτιγκεν, όπου στην συνέχεια σπούδασε και ο Μπούνσεν. Ο πατέρας του λεγόταν Κρίστιαν, είχε γεννηθεί το 1770 και πέθανε το 1837. Αφού ολοκλήρωσε το σχολείο του στο Χολσμίντεν, το 1828 αρχίζει να παρακολουθεί μαθήματα χημείας. Τις χρονιές 1832 και 1833 άρχιζε να ταξιδεύει σε κοντινές χώρες της πατρίδας του, την [[Αυστρία]] την [[Γαλλία]] και την [[Γερμανία]]. Στην Αυστρία συναντά τον [[Φριντλιμπ ΡούντζΡουντζ]] (ο οποίος εφηύρε την [[Ανιλίνη|ανιλίνη]] και το 1819 την καφεΐνη), τον Γιούστους φον Λίμπινγκ στο [[Γκίσεν]] και τον Ίλχαρντ Μίτσχερλιχ στη [[Βόννη]].
 
===Καθηγητής Πανεπιστημίου===
 
Το 1833 ο Μπούνσεν γίνεται καθηγητής και δημιουργεί εργαστήρια που αφορούσαν τα μεταλλικά άλατα και την χημικά στοιχεία του [[Αρσενικό (χημικό στοιχείο)|αρσενικού]]. Το 1836 άρχισε να κάνει μαθήματα στο Πολυεθνικό Σχολείο του Κάσσελ, μαζί με τον [[Φρίντριχ Βέλερ]]. Εκεί παρέμεινε για τρία χρόνια, και στην συνέχεια πηγαίνει στο πανεπιστήμιο του [[Μάρμπουργκ]]. Από εκεί άρχιζε να ασχολείται και να κάνει πειράματα με [[κακοδύληκακοδύλιο]]. Από το 1841 και μετά έγινε γνωστός για τη χρήση τηςτου κακοδύληςκακοδυλίου επειδή είναι μια ουσία άκρως τοξική και μπορεί να μολύνει πολύ τον αέρα. Ο Μπούνσεν έχει βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωπος με τον θάνατο, αφού παραλίγο να πεθάνει από το δηλητήριο του αρσενικού και δέχτηκε επίθεση από τηντο κακοδύληκακοδύλιο την ώρα που πειραματιζόταν με αποτέλεσμα να μείνει σχεδόν τυφλός από το αριστερό μάτι. Το 1841, επίσης, κατασκευάζει μια μπαταρία στην οποία έδωσε και το επώνυμό του. Μετά από δέκα χρόνια πηγαίνει στο πανεπιστήμιο του [[Μπρεσλάου]] για να διδάξει.
 
Το 1852 πηγαίνει για τελευταία φορά σε πανεπιστήμιο στη [[Χαϊδελβέργη]]. Εκεί χρησιμοποιούσε την ηλεκτρόλυση για να παραγάγει [[μαγνήσιο]], [[αλουμίνιο]], [[χρώμιο]], [[μαγγάνιο]], [[νάτριο]], [[βάριο]], [[λίθιο]] και [[ασβέστιο]]. Την ίδια χρονιά ήρθε σε συνεργασία με τον Χένρι Ένφιλντ Ρόσκο και έκαναν πειράματα σχετικά με το [[υδροχλώριο]].
Γραμμή 40:
Το 1855 συνεργάζεται με τον Πίτερ Ντεσάγκα και εφευρίσκουν το λύχνο Μπούνσεν, ο οποίος παρήγαγε πολύ "καθαρή" φλόγα με τη χρήση υγραερίου.
 
Το 1859 τελειώνει η συνεργασία του με τον Ρόσκο και συνεργάζεται με τον [[Γκούσταβ Κίρχοφ]]. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς ανακαλύπτει μαζί με τον Ρώσο χημικό, μια πρωτότυπη φασματοσκοπίαφασματοσκοπική μέθοδο. Χρησιμοποίησαν νάτριο, λίθιο και [[κάλιο]].
 
{{επέκταση}}