Λεκανοπέδιο Αττικής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Image:Attica Basin Morphological Map.jpg|thumb|right|Το Λεκανοπέδιο Αττικής]]

Το '''Λεκανοπέδιο Αττικής''' είναι ο πεδινός γεωγραφικός χώρος στο κέντρο της [[Αττική]]ς, εντός του οποίου έχει αναπτυχθεί το πολεοδομικό συγκρότημα της [[Αθήνα]]ς και αποτελεί την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της [[Ελλάδα]]ς. Περιβάλλεται ημικυκλικά από τα όρη [[Αιγάλεω Όρος|Αιγάλεω]] (Δ), [[Ποικίλο Όρος|Ποικίλο]] (Δ-ΒΔ), [[Πάρνηθα|Πάρνηθα]] (Β), [[Πεντελικό όρος|Πεντέλη]] (ΒΑ) και [[Υμηττός|Υμηττό]] (Α), ενώ στα νότια βρέχεται από το [[Σαρωνικός κόλπος|Σαρωνικό κόλπο]]. Μεγαλύτερος [[ποταμός]] είναι ο [[Κηφισός]], ο οποίος διαρέει το λεκανοπέδιο με κατεύθυνση από βορρά προς νότο, όμως το μεγαλύτερο τμήμα του είναι σκεπασμένο από [[Αυτοκινητόδρομος|αυτοκινητόδρομο]].

Τις τελευταίες [[Δεκαετία|δεκαετίες]], ξεκινώντας απ' τα πρώτα χρόνια μετά το [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], η [[αστυφιλία]] και η άναρχη οικοδόμηση εξαφάνισαν τα όρια ανάμεσα στις επιμέρους οικοδομικές ζώνες, δίνοντας στο λεκανοπέδιο τη μορφή ενός συμπαγούς οικοδομικού συγκροτήματος. Οι ελεύθεροι χώροι που επιβίωσαν είναι περιορισμένοι, ενώ τα τρία μεγάλα περιαστικά δάση (Πάρνηθας, Υμηττού και Πεντέλης) υφίστανται συνεχή συρρίκνωση εξαιτίας πυρκαγιών ή οικοπεδοποίησης. Ολική οικοδόμηση γνώρισαν επίσης οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις που παλαιότερα κάλυπταν μεγάλο τμήμα του εδάφους.