Κτένι Κοζάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dtsiamis (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Κτένι, ορεινός οικισμός (υψόμ. 680 μ.) του νομού Κοζάνης, 21 χλμ. ΝΔ της πόλης της Κοζάνης. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Κοζάνης και έχει 109 κατοίκους (2001).Είναι κτισμένο στην Ανατολική πλαγιά του''' Κάστρου''' (βυζαντινής εποχής). Το 1962, είχε 52 σπίτια και 63 οικογένειες. Οι κάτοικοι ανέρχονταν στους 335. Οι κύριες ασχολίες τους ήταν η γεωργία και κτηνοτροφία (γιδο-πρόβατα). Ναοί:έχει πέντε.1) Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου. Ιδρύθηκε το 1880. Είναι ο Πολιούχος του χωριού. Ο νάρθηκάς του υπήρξε το πρώτο σχολείο και βρίσκεται στη μέση του χωριού.2)Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου, βρίσκεται στη νότια άκρη του χωριού όπου βρίσκεται και το κοιμητήριο. Είναι νεώτερος του πρώτου.3)Ναός Μεταμόρφωσης του Σωτήρος,(παλιός και νέος) βόρεια του χωριού σε πανοραμική θέση. Στις 6 Αυγούστου είναι το πανηγύρι του χωριού πού είναι πολύ γνωστό στην περιοχή και το επισκέπτεται πολύς κόσμος.4)Ιερός Ναός Αγίων Αναργύρων, ο οποίος βρίσκεται βορειοδυτικά προς τη Ροδιανή (Radovista) Σχολεία: Το πρώτο σχολείο ιδρύθηκε το 1880. Το 1950-51 κατεδαφίσθηκε και ιδρύθηκε το πρώτο Δημόσιο μονοθέσιο στη μέση του οικισμού. Μέχρι το 1912 το διοικούσε ο Σουλεϊμάν Πασάς μέσω των αντιπροσώπων του(μπέηδων).Οι γεωργοί πλήρωναν το 1/10 των προϊόντων τους στην Τουρκική Εφορεία που είχε έδρα την Κοζάνη. Ότι έμενε το μοίραζαν με τον Μπέη.Οι γεωργοί λέγονταν "τσεφτσήδες". Οι κτηνοτρόφοι πλήρωναν ένα γορόσι για τα μικρά ζώα και πέντε για τα μεγάλα ζώα. Οι κτηνοτρόφοι ονομάζονταν "λεκτσήδες". Το 1912 έφυγε ο Μπέης και άφησε αντιπροσώπους. Το 1918 οι Γάλλοι έπιασαν όλους τους Μπέηδες και τους δίκασαν στην Θεσσαλονίκη. Το 1922 με την ανταλλαγή φύγανε όλοι. Το όνομα Κτένι το χρωστά στη διαμόρφωση του εδάφους που παρουσιάζει εσοχές και εξοχές και μοιάζει κτένι κτενίσματος. Το 1649 όταν οι Αλβανοί κυρίευσαν το Κάστρο και ανάγκασαν τους κατοίκους να το εγκαταλείψουν μερικοί κτηνοτρόφοι δεν έφυγαν έμειναν στις στάνες που υπήρχαν στις πλαγιές του Κάστρου και ζούσαν με τα γιδοπρόβατα που διέσωσαν απο τα χέρια των Αλβανών. Οι Κτηνοτρόφοι αυτοί ήταν και οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού. Αργότερα ήρθαν και άλλοι κάτοικοι από τα γύρω χωριά όπως και από ένα χωριό από το Μπούρινο, ερείπια του σώζονται μέχρι σήμερα.
''Ιστορία του Κάστρου.'' Το '''Κάστρο''' βρίσκεται δυτικά του σημερινού χωριού πάνω στο βουνό όπου φαίνονται τα απομεινάρια μιας παλιάς και πλούσιας πόλης. Μέσα στο Κάστρο όπως δείχνουν τα ερείπια που σώζονται (τείχη, δρόμοι, θεμέλια σπιτιών, δεξαμενών, υδραγωγείων και άλλων αρχαιολογικών ευρημάτων τα οποία είναι εκτεθιμένα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής χάρη στις δωρεές των κατοίκων του χωριού όπως οι ΑΘ. Τσιάμης, Νικ. Τσιάμης και άλλων δωρητών)αρκετά χρόνια πριν, ήταν μία πλούσια πόλη το Κάστρο και το κρησφύγετο της επαρχίας. Ήταν χωρισμένο για την καλύτερη άμυνα και διοίκηση σε τρία διαμερίσματα. Περιμετρικά υπήρχαν ψηλά και γερά τείχη. Επίσης υπήρχαν τρείς μεγάλες Πύλες για την είσοδο στο Κάστρο και πολλοί υπόγειοι διάδρομοι. ¨Εξω από την πόλη βρίσκονταν οι στάνες για τα χιλιάδες αιγοπρόβατα.
Το φθινόπωρο του 1649 οι Αλβανοί κυρίευσαν το Κάστρο. Τρείς μήνες πολεμούσαν για να το καταλάβουν.Οι εχθροί βρήκαν τις πηγές και έκοψαν την υδρευση. Τα ζώα και οιάνθρωποι υπέφεραν πολύ απο την έλλειψη νερού. Τότε ο Διοικητής της πόλης διέταξε να ετοιμασθούν όλοι και σε ανύποπτο χρόνο να εγκαταλείψουν την πόλη.Έδωσε εντολή να βγάλουν τα πέταλα απο τα όλα τα ζώα και να τα γυρίσουν ανάποδα. Επίσης, όλοι οι άνθρωποιέβαλαν ανάποδα τα παπούτσια τους. Ένα βράδι λοιπόν με πολύ παγετό και πυκνό σκοτάδι από ένα κρυφό μονοπάτι βγήκαν όλοι σιγά-σιγά έξω. Με το ξημέρωμα οι εχθροί που είδαν τα πατήματα πάνω στο χιόνι νόμισαν ότι ήρθαν ενισχύσεις.Έτσι δεν πλησίασαν στα τείχη του Κάστρου για τρεις μέρες. Την τέταρτη μέρα μπήκαν στην πόλη και αφου την λεηλάτησαν την έκαψαν. Οι κάτοικοι που έφυγαν βρήκαν καταφύγιο στα διπλανά χωριά και φρούρια. Οι περισσότεροι μεταφέρθηκαν στην Κοζάνη. Η Ιστορία αναφέρει ότι ο [[Ιωάννης Τράντας]] με 122 οικογένειες, πολύ πλούσιος με 12.000 γίδια εγκαταστάθηκε στην Κοζάνη στη θέση "Κρεββατάκια" στην αρχή σε σκηνές και αργότερα σε σπίτια που τα έκτισαν μόνοι τους κόβοντας ξύλα από το δάσος του Αγίου Νικολάου. Όλα αυτά γίνονται το 1649. Κατά την παράδοση υπάρχει αμύθητος θησαυρός στο Κάστρο γι αυτό κατά καιρούς διάφοροι χρυσοθήρες σκάβουν κρυφά τις νύχτες για να βρουν τον κρυμμένο θησαυρό(σύμφωνα με πληροφορίες του Τσιάμη Αθ. του Ευαγγέλου).