Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις 3 τα ξημερώματα προσήλθαν και οι πολιτικοί αποστάτες και μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Α. Μεταξάς]], ο [[Ανδρέας Σ. Λόντος|Α. Λόντος]], ο [[Κωνσταντίνος Ζωγράφος|Κ. Ζωγράφος]], ο [[Ριχάρδος Τσωρτς|Ρ. Τζουρτζ]], κάλεσαν τους υπόλοιπους σύμβουλους της επικρατείας σε συνεδρία για να επικυρώσουν τις επαναστατικές πράξεις<ref>{{cite book | title=Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος 1832-1862 | author=Τρύφων Ευαγγελίδης | year=1894 | publisher=Αριστείδης Γαλανός | location=Αθήνα | pages=204 | Edition=2η έκδοση}}</ref>. Το συμβούλιο αναγνώρισε το κίνημα, καθόρισε την σύγκληση Εθνοσυνέλευσης και διόρισε επιτροπή υπό τους [[Γεώργιος Κουντουριώτης|Γεώργιο Κουντουριώτη]], Λ. Μαυρομιχάλη, Γ. Λινιάνα, Γ. Ψύλλα, [[Ανδρέας Σ. Λόντος|Ανδρέα Λόντο]] και Κ. Προβελέγγιο, η οποία θα παρουσίαζε τις αποφάσεις του στον Βασιλιά. Το νέο υπουργικό συμβούλιο, στο οποίο συμμετείχαν στελέχη και από τα τρία μεγάλα κόμματα είχε ως εξής )[[Κυβέρνηση Ανδρέα Μεταξά 1843]]): Πρόεδρος και υπουργός εξωτερικών [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέας Μεταξάς]], υπουργός στρατιωτικών ο [[Ανδρέας Σ. Λόντος|Ανδρέας Λόντος]], υπουργός Ναυτικών ο [[Κωνσταντίνος Κανάρης]], υπουργός Δικαιοσύνης ο [[Λέων Μελάς]], υπουργός εκκλησιαστικών & παιδείας ο [[Μιχαήλ Σχινάς]], υπουργός Οικονομικών ο [[Δρόσος Μανσόλας]] και υπουργός Εσωτερικών ο [[Ρήγας Παλαμήδης]].