Χέρμπερτ Σπένσερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Metaneira (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Metaneira (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15:
Ο Σπένσερ εργάστηκε ως πολιτικός μηχανικός από τα δεκαέξι του χρόνια έως το 1841 στο σιδηρόδρομο του Λονδίνου και του Birmingham που τη δεκαετία του 1830 γνώριζε άνθιση.Τον ελεύθερο χρόνο του γράφει σε εφημερίδες που έχουν μη κονφορμαλιστικές θρησκευτικές πεποιθήσεις και ριζοσπαστικές πολιτικές πεποιθήσεις.Από το 1848 εως το 1853 εργάστηκε στην εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα [[The Economist]].Μέσω του εκδότη της [http://en.wikipedia.org/wiki/John_Chapman_%28publisher%29 Τζον Τσάπμαν] γνωρίζει πολλούς από τους ριζοσπαστικούς και προοδευτικούς στοχαστές του κεφαλαίου της εποχής όπως τους [[Τζον Στιούαρτ Μιλ]], [http://en.wikipedia.org/wiki/Harriet_Martineau Harriet Martinean], [http://en.wikipedia.org/wiki/George_Henry_Lewes George Henry Lewes] και την Μέρι Αν Έβανς(γνωστή με το συγγραφικό της ψευδώνυμο ως [http://en.wikipedia.org/wiki/George_Eliot Τζόρτζ Έλιοτ]) με την οποία θα συνδεθεί συναισθηματικά.Θα γνωρίσει επίσης τον βιολόγο [[Τόμας Χάξλεϋ]] με τον οποίο θα παραμείνει φίλος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.Οι Έβανς και Lewes θα τον φέρουν σε επαφή με τις ιδέες που αναπτύσσει ο Τζον Στιούαρτ Μιλ στο έργο του 'Ένα σύστημα λογικής' και με το θετικισμό του [[Αύγουστος Κοντ]], με τον οποίο διαφωνεί έντονα, ιδέες που θα τον επηρεάσουν στο κατοπινό έργο του.
 
Στα πρώτα του άρθρα αναπτύσσει τις ιδέες του για τον ατομικισμό, υπερασπίζετε το [http://en.wikipedia.org/wiki/Laissez-faire laissez-faire] στην οικονομική ζωή και τη μη παρέμβαση του κράτους.Οι ιδέες αυτές αναπτύσσονται στο βιβλίο του [http://en.wikipedia.org/wiki/Social_Statics 'Social Statics, or the conditions essential to human happiness'] όπου παρουσιάζει έναν απολογισμό της ανάπτυξης της ανθρώπινης ελευθερίας και μια υπεράσπιση των ατομικών ελευθεριών.Μετά το θάνατο του θείου του Thomas το 1853, ο Σπένσερ έλαβε μια κληρονομιά η οποία του επέτρεψε να αφιερωθεί στο γράψιμο χωρίς να εξαρτάται από τακτική απασχόληση.
 
Το 1855 εκδίδει το βιβλίο του 'Οι αρχές της ψυχολογίας' το οποίο βασίζεται στη θεμελιακή υπόθεση ότι το ανθρώπινο μυαλό υπόκειται στους νόμους της φύσηςκαι αυτοί μπορούν να ανακαλυφθούν μέσα από την γενική βιολογία.Αυτό επιτρέπει την υιοθέτηση μιας προοπτικής ανάπτυξης με όρους όχι μόνο του ατόμου αλλά επίσης των ειδών και της ράτσας.Υπερασπίζεται την άποψη ότι επαναλαμβανόμενες ενώσεις ιδεών ενσωματώνονται στο σχηματισμό ενώσεων στον εγκέφαλο και με αυτόν τον τρόπο μπορούν να περνάνε από τη μια γενιά στην άλλη μέσω της κληρονομικότητας των επίκτητων χαρακτηριστικών που πρώτος υποστήριξε ο Λαμάρκ.Ωστόσο το βιβλίο αυτό δε βρήκε ανταπόκριση.