Τάγκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Sardath (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 57:
Μερικές από τις πολλές δημοφιλείς οχρήστρες που είχαν επιρροή ήταν του Juan d'Arienzo (Χουάν Ντ'Αριένσο, 1900-1976), του Francisco Canaro (Φρανσίσκο Κανάρο, 1888-1964) και του Aníbal Troilo (Ανίβαλ Τρόιλο, 1914-1975). Ο d'Arienzo ήταν γνωστός ως ''el rey del compás'' (o βασιλιάς του ρυθμού) για τον επίμονο και σταθερό ρυθμό που παρουσιάζουν οι ηχογραφήσεις του.
 
Ξεκινώντας κατά τη Χρυσή Εποχή και συνεχίζοντας κατόπιν, πολλές ηχογραφήσεις έκαναν και οι ορχήστρες των Osvaldo Pugliese (Οβάλντο Πουλιέσε, 1905-1995) και Carlos di Sarli (Κάρλος ντι Σάρλι, 1903-1960). Ο di Sarli είχε πλούσιο και μεγαλοπρεπή ήχο, και τόνιζε τα έγχορδα, συμπεριλαμβανομένουκαι τουτο πιάνου,πιάνο σε σχέση με το μπαντονεόν, όπως ακούγεται στο ''A La Gran Muñeca'' και στο ''Bahía Blanca'' (Μπαϊα Βλάνκα, το όνομα της πόλης του). Οι πρώτες ηχογραφήσεις τουΟ Osvaldo Pugliese δενσταδιακά διέφερανανέπτυξε πολύένα απόιδιαίτερο τις άλλες ορχήστρεςύφος, αλλάμε σιγά-σιγάσυνθέσεις οιπου συνθέσειςδιακρίνονταν τουγια έγιναντην περισσότερορυθμική περίπλοκεςτους ρυθμικάπολυπλοκότητα, όπωςπ.χ. στα χαρακτηριστικά του κομμάτια ''Recuerdo'' (Ρεκουέρδο, 1944) και ''La Yumba'' (Λα Ζούμπα, 1946). Η πιο κατοπινήυστερότερη μουσική του Pugliese παιζότανπροορίζονταν περισσότερο για ακροατήριοακρόαση και όχι για χορό, παρόλο που χρησιμοποιείται συχνά σε επαγγελματικές χορογραφίες λόγω των δραματικών της δυνατοτήτων.
 
Στην Ελλάδα του μεσοπολέμου γραφόντουσαν πάνω από εκατό τάγκο κάθε χρόνο, από συνθέτες όπως ο Κώστας Γιαννίδης, ο [[Αττίκ]], ο [[Μιχαήλ Σουγιούλ]] και πολλοί άλλοι, τραγουδισμένα από την την [[Σοφία Βέμπο]], την [[Δανάη|Δανάη Στρατηγοπούλου]], την Κάκια Μένδρη, τον [[Νίκος Γούναρης|Νίκο Γούναρη]] (προπάντων στην δεκαετία του 50) και άλλους.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Τάγκο"