Πουπιηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 13:
<blockquote> «Το μυαλό του Πουπιένου ήταν φτιαγμένο από τραχύ εκμαγείο σε σχέση με του [[Βαλβίνος|Βαλβίνου]]. Με την ανδρεία και την ικανότητά του, ανέβηκε παρά την ταπεινή του καταγωγή στις κορυφαίες θέσεις του κράτους και του στρατού. Οι νίκες του έναντι των [[Σαρμάτες|Σαρματών]] και των Γερμανών, η λιτότητα της ζωής του και η αδέκαστη αμεροληψία του σε θέματα δικαιοσύνης όταν ήταν έπαρχος της πόλης κατέκτησαν την εκτίμηση ενός λαού που ήταν σταθερά υπέρ του πιο συμπαθή Βαλβίνου. Οι δυο συνάδελφοι είχαν υπάρξει ύπατοι (ο Βαλβίνος δυο φορές) αλλά είχαν οριστεί και μέλη των είκοσι υπολοχαγών της Γερουσίας. Δεδομένου ότι ο ένας ήταν 60 και ο άλλος 74 χρόνων, είχαν αμφότεροι προλάβει να απολαύσουν την ωριμότητα της μακράς εμπειρίας τους» <ref>''The History of the Decline and Fall of the Roman Empire'', vol. I, p. 225, Edward Gibbon (The Online Library of Liberty). [http://oll.libertyfund.org/files/1365/Gibbon_0214.01.pdf].</ref></blockquote>.
 
Όταν οι [[Γορδιανός Α'|Γορδιανοί]] ανακυρύχτηκαν αυτοκράτορες στην Αφρική, η Γερουσία ανέθεσε σε επιτροπή είκοσι ανδρών, μεταξύ των οποίων και ο Πουπιένος την αποστολή εναντίον του Μαξιμίνου. Όταν έφτασαν τα νέα της ήττας των Γορδιανών, η Γερουσία συγκεντρώθηκε κεκλεισμένων των θυρών για να ανακυρύξει τους Βαλβίνο και Πουπιένο συναυτοκράτορες (αν και δέχτηκαν τη συμμετοχή του [[Γορδιανός Γ'|ΓορδιανόςΓορδιανού του Γ']]). Ο Πουπιένος έτρεξε στην [[Ραβέννα]] για να επίβλεψει την εκστρατεία έναντι του Μαξιμίνου και ο τελευταίος σκοτώθηκε από τις βολές των στρατιωτών του Πουπιένου έξω από την [[Ακουίλεια]]. Κατόπιν, ο Πουπιένος έστειλε τις στρατιές τόσο του Μαξιμίνου όσο και τις δικές του πίσω στις βάσεις τους και επέστρεψε στη Ρώμη συνοδευόμενος μόνο από την Πραιτωριανή Φρουρά και τους σωματοφύλακές του.
 
Εν τω μεταξύ, ο Βαλβίνος είχε αποτύχει να διατηρήσει τη δημόσια τάξη στην πρωτεύουσα. Οι πηγές αφήνουν να εννοηθεί ότι ο Βαλβίνος φοβήθηκε πως ο Πουπιένος ήθελε να τον υποκαταστήσει. Έτσι, σύντομα οι δυο τους άρχισαν να μένουν σε διαφορετικές πλευρές του παλατιού. Δολοφονήθηκαν και οι δυο από δυσαρεστημένα στοιχεία της Φρουράς που δεν επιθυμούσαν τον διαρκή έλεγχο του αυτοκράτορα από τη Γερουσία.