Κατάνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το όπλο αυτό έχει χαρακτηριστική εμφάνιση και αιχμηρότητα. Η λεπίδα είναι καμπυλωτή και λεπτή, ενώ το μήκος της είχε αλλάξει πολλές φορές, αλλά ήταν σταθερά πάνω από 60 εκατοστά. Η λαβή ήταν αρκετά μεγάλη, ώστε ο χειριστής της κατάνα να χρησιμοποιεί και τα δυο του χέρια. Χαρακτηριστικό, επίσης, γνώρισμα ήταν ο κυκλικός ή τετραγωνισμένος προφυλακτήρας για την προστασία των δακτύλων.

 

Ο όρος "κατάνα" εμφανίστηκε κατά την περίοδο Μουρομάτσι ([[1336]]-[[1573]]), αλλά τέτοιου ξίφη κατασκευάζονταν από την περίοδο Καμακούρα ([[1185]]-[[1333]]). Η κατάνα άλλαξε στη μάχη σώμα με σώμα, αφού οι [[σαμουράι]] μπορούσαν να ξεσπαθώσουν γρηγορότερα, ενώ η αιχμηρότητα της λεπίδας επέφερε πιο θανατηφόρα χτυπήματα.

Το μήκος της λεπίδας μεταβλήθηκε πολλές φορές ανά τους αιώνες. Τον 14ο και 15ο αιώνα ήταν ανάμεσα στα 70 με 73 εκατοστά. Στις αρχές του 16ου αιώνα μειώθηκε στα 60 περίπου εκατοστά και στα τέλη του ίδιου αιώνα έφτασε τα 73 εκατοστά.

Η χρήση της κατάνα, και γενικότερα του ξίφους, σταμάτησε κατά τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν οι ηγεμόνες της Ιαπωνίας την αντικατέστησαν με τα σύγχρονα πυροβόλα της Δυτικής τεχνολογίας.<ref> Time-Life Παγκόσμια Ιστορία, Τόμος 18, Εκδόσεις Κ. Καπόπουλος, σ. 108.</ref>

 

[[Αρχείο:Daisho-p1000661.jpg|thumb|right|Νταΐσο]]

Η κατάνα συχνά συνοδευόταν από ένα παρόμοιο, κοντύτερο [[σπαθί]], όπως το ''[[γουακιζάσι]]'' ή το ''[[σότο]]''. Ο συνδυασμός αυτός, που ονομάζεται ''[[νταΐσο]]'' και κυριολεκτικά σημαίνει "μεγάλο-μικρό", αποτελούσε σύμβολο του κύρους και της τιμής των [[σαμουράι]].

 

Ο όρος ''μεϊτού'' αναφέρεται σε σπάνια σπαθιά κατάνα και σημαίνει "Περίφημο Σπαθί" ή "Ονομαστό Σπαθί". Είναι πολύτιμα και περνάνε από γενιά σε γενιά. Κατά κύριο λόγο, αποτελούν λάφυρα από μάχη ή δώρα σεβασμού. Τα μεϊτού είναι καλύτερα από τις συνηθισμένες κατάνα εξαιτίας της αιχμηρότητας και της αντοχής τους στους κραδασμούς με άλλα σπαθιά. Γι' αυτό και πωλούνταν ακριβότερα από τους αναγνωρισμένους κατασκευαστές κατάνα.

 

[[Αρχείο:Tamahagane.jpg|thumb|left|Ακατέργαστο Ταμαχαγκάνε]]

Η αυθεντική κατάνα φτιαχνόταν από [[Χάλυβας|χάλυβα]]. Πιο συγκεκριμένα χρησιμοποιούνταν το λεγόμενο ''Ταμαχαγκάνε'', δηλαδή πολλά στρώματα χάλυβα, άλλα με υψηλή και άλλα με χαμηλή περιεκτικότητα σε [[Άνθρακας|άνθρακα]]. Η μεγάλη ποσότητα άνθρακα κάνει τη λεπίδα της κατάνα πιο σκληρή και αιχμηρή, αλλά ταυτόχρονα πιο εύθραυστη στη μάχη. Απ' την άλλη, ο χάλυβας με μικρή ποσότητα άνθρακα, είναι πιο εύκολα σφυρηλατήσιμος, απορροφά τα χτυπήματα, αλλά δεν είναι τόσο κοφτερός. Οι κατασκευαστές κατάνα κράτησαν τα θετικά και των δύο ειδών [[Χάλυβας|χάλυβα]].

Μετά τη σφυρηλάτηση της λεπίδας, ακολουθούσε το βερνίκωμα της, το οποίο διαρκούσε μία με δύο βδομάδες, ώσπου η λεπίδα να γίνει σαν καθρέπτης. Η αιχμηρότητα της κατάνα δοκιμαζόταν σε ζωντανούς αιχμάλωτους πολέμου.

 

Οι [[σαμουράι]] τοποθετούσαν την κατάνα σε μια φαρδιά ζώνη, ονομαζόμενη ''[[όμπι]]'', με την αιχμή προς τα πάνω. Στην ιδανική περίπτωση, ο σαμουράι μπορούσε να ξεσπαθώσει και να χτυπήσει τον εχθρό με μια και μόνο κίνηση.

 

{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Katana}}

 

[[Κατηγορία:Όπλα]]