μ Το αρχείο Berard-victor.jpg αφαιρέθηκε αφού διαγράφηκε στα Commons από τον Jameslwoodward με αιτία: Missing essential information such as license, [[commons:COM:PERM
Στην Ελλάδα είναι περισσότερο γνωστός για το « Οδοιπορικό το στη Μακεδονία [[1891]]- [[1892]]» Πρώτη έκδοση Απρίλιος 1987<ref>Τουρκία και ελληνισμός- ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - Εκδόσεις Τροχαλία</ref> Για να καταστήσει την έρευνά του περισσότερο αντικειμενική αποφεύγει την καταγραφή των ονομασιών εκείνης της εποχής ειδικά των χωριών της Καστοριάς, όπως Ντιχέμ ( Λέχοβο), Μπάσκουρι αντί Μπόμπιστα (Βέργα), Όλιτρα αντί Τιχόλιστα (Τοιχιό) κ.α.<ref>Οδοιπορικό στη Μακεδονία -ΦΛΩΡΙΝΑ-ΚΑΣΤΟΡΙΑ (Αύγουστος [[1891]]- σελ. 355-370</ref>
<div lang="grc" style="font-family: Palatino Linotype;"> ''" «Πληροφορούνται πότε θα γίνει κηδεία, γάμος ή βαφτίσι σε κάποιο χωριό κι έρχονται να κάνουν σκάνδαλα. Στο Ντιχέμ υπάρχει μια μειοψηφία ταραχοποιών, πουλημένων στις νέες αυτές ιστορίες, που προσπάθησε με τη βία να βάλει ένα μαθητή τού Έξαρχου στη θέση του δασκάλου. Μεγαλαυχούν ότι και ολόκληρη η Ευρώπη τους υποστηρίζει. Προπάντων έπειτα από την εξέγερση και την ήττα των Κρητικών, η ζωή ενός Έλληνα δεν είναι παρά σταυρικό μαρτύριο. Ακούσαμε υπομονετικά δυο ώρες με το ρολόι, όλη την αφήγηση του παπά, πως οι κερατάδες (ελληνικά στο κείμενο) του έκλεψαν το γάιδαρο και τις κατσίκες του, πως άρπαξαν την παπαδιά του και τη μαστίγωσαν, πως μάτιασαν όλα του τα παιδιά και παρά λίγο να τον κουρέψουν βουλγαρικά ψαλίδια για το προσκύνημά του στο Άγιο Όρος.Τον συμπονέσαμε προπάντων για την μοίρα του να ζη ανάμεσα σε βαρβάρους·όλες οι άλλες δοκιμασίες είναι παροδικές, τούτη όμως εδώ θα κρατήσει πολύ·γιατί παρόλες τις πρασπάθειες του παπά και του δάσκαλου, οι χωριάτες εδώ δεν δείχνουν διάθεση να φωτιστούν.Ο αγώνας κράτησε πολλούς μήνες και οι βουλγαρόφρονες σηκώθηκαν και πήγαν κι έστησαν πιο ψηλά στο βουνό ένα χωριό, το Σέλο (χωριό στα σλάβικα) που χρησιμεύει σήμερα για γενικό επιτελείο των περιπλανώμενων παπάδων τους» </div>
