Χρήστης:Harkoz/Δοκιμαστική Σελίδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
Ο Αλβέρτος το 1439 πέθανε ξαφνικά και ξέσπασαν συγκρούσεις για τη διαδοχή του. Τα τουρκικά στρατεύματα, οδηγούμενα από τον Μουράτ, εκμεταλευόμενα την αναστάτωση που δημιουργήθηκε πολιόρκησαν το Βελιγράδι από τον Απρίλιο ως τον Οκτώβριο του 1440 δίχως όμως να μπορέσουν να το καταλάβουν.<ref>{{cite book|author = Kenneth Meyer Setton|title = The Papacy and the Levant, 1204-1571: The fifteenth century|chapter= 2.Martin V and Eugenius IV, Constance and Ferrara - Florence, Opposition to Murad II|publisher = The American Philosophical Society|url=|year= 1978|pages= 58|isbn =0-871-69127-2
}}</ref>
==Ουνιάδης - Σκεντέρμπεης==
Το 1440, μετά το θάνατο του Αλβέρτου, το στέμμα της Ουγγαρίας πέρασε στον Βλάντισλαβ της Πολωνίας, ο οποίος τοποθέτησε τον Ιωάννη Ουνιάδη διοικητή του Βελιγραδίου και Βοεβόδα της Τρανσυλβανίας.(Καθολ εγκυκλ.). Ο έμπειρος Ούγγρος στρατιωτικός, τα επόμενα δύο έτη, προχώρησε σε επιθέσεις εναντίον των τουρκικών δυνάμεων στις περιοχές της σημερινής Σερβίας, προκαλώντας τους μεγάλες απώλειες (bab 20). Οι στρατιωτικές επιτυχίες του οδήγησαν την Ουγγαρία να μη δεχτεί την πρόταση του Μουράτ που ζητούσε την παράδοση του Βελιγραδίου ή την καταβολή ετήσιου φόρου με αντάλλαγμα ειρήνη.(bab 21), ενώ στη Δυτική Ευρώπη ενισχύθηκε η ιδέα ενός <i>Ιερού Πολέμου</i>(bab 21) Όμως,η εγκύκλιος του Πάπα Ευγένιου προς τα χριστιανικά κράτη με την οποία ζητούσε οικονομική βοήθεια για εκστρατεία εναντίον των Οθωμανών δεν έφερε τα απαιτούμενα αποτελέσματα αφού θετικά ανταποκρίθηκαν μόνο η Ουγγαρία, Πολωνία, Βαλαχία και Βουργουνδία, οι οποίες απειλούνταν άμεσα από τους Οθωμανούς. [.(set 75).
Παρά την ψυχρή αντιμετώπιση απο τη Δυτικές δυνάμεις, ο Βλάντισλαβ συγκεντρώνει στρατό αποτελούμενο από 25.000 άντρες με στρατιωτικό διοικητή τον Ουνιάδη στους οποίους συμπεριλαμβάνονται 8.000 Σέρβοι υπό την ηγεσία του Μπράνκοβιτς (Κασ 109)(set 76). Η σταυροφορία ξεκινησε από τη Βούδα τον Ιούλιο του 1443 (bab 24) όταν ο Μουράτ είχε επιστρέψει στην Ανδριανούπολη, εχοντας μόλις αντιμετωπίσει τον ηγεμόνα του Καραμάν, Ιμπραήμ Μπέη. Στην πρώτη σύγκρουση που έλαβε χώρα κοντά στα Νις το Νοέμβριο του 1443 οι σταυροφόροι επιβλήθηκαν των Οθωμανών και στη συνέχεια κατέλαβαν τη Σόφια.Η προέλασή τους όμως προς την Ανδριανούπολη και την Κωνσταντινούπολη συνάντησεδυσκολίες, αφενός μεν γιατί οι Τούρκοι τοποθέτησαν εμπόδια στη διαδρομή αφετέρου ο χειμώνας έκανε τη διαδρομή πιο δύσκολη. (set 77). Η αντίσταση των οθωμανικών στρατευμάτων έγινε όλο και πιο αποφασιστική. Τελικά οι Σταυροφόροι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και έφτασαν στη Βούδα το Φεβρουάριο του 1444.
Την ίδια περίοδο, ο Μουράτ βρέθηκε αντιμέτωπος με τρία άλλα προβλήματα. Στην Αλβανία ο Σκεντέρμπεης είχε προκαλέσει εξέγερση εναντίον των Οθωμανών, στα ανατολικά η αυτοκρατορία δεχόταν επιθέσεις από τον ηγεμόνα του Καραμάν, Ιμπραή μπέης και η Αθήνα είχε περάσει στον έλεγχο του Δεσποτάτου του Μυστρά.
Παραπομπές
{{Παραπομπές}}
==17ος αιώνας==
| |||