Αβερρόης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: sq:Averroes |
|||
Γραμμή 19:
=== Έργα του ===
Στον Αβερρόη (όπως και στον [[Αβικέννας|Αβικέννα]]) οφείλεται κυρίως η διάσωση ιδεών και πολλών γραπτών της [[φιλοσοφία|αρχαίας φιλοσοφίας]]. Έγραψε ιατρική εγκυκλοπαίδεια και σχόλια για σχεδόν όλα τα έργα του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]]. Η επιρροή του στον χριστιανικό σχολαστικισμό του [[μεσαίωνας|μεσαίωνα]] είναι σημαντική. Τον 13ο αιώνα τα έργα του μεταφράστηκαν στα [[εβραϊκή γλώσσα|εβραϊκά]].
Ο Ibn Rushd κατά την περίοδο 1179-81 έγραψε τέσσερα σημαντικά έργα:
Desicive Treatise
al-Kashf ‘an al-manahij (Επεξήγηση των Ειδών Απόδειξης στα Δόγματα της Θρησκείας)
Danima (Ευρετήριο της Θείας Γνώσης)
Τahafut at-Tahafut (Η Ασυναρτησία της Ασυναρτησίας), μια απάντηση στο έργο του al-Ghazali, Tahafut al-Falasifa (=Η Ασυναρτησία των Φιλοσόφων<ref>Richard C. Taylor, Averroes: religious dialectic and Aristotelian philosophical thought, p. 181</ref>)
Τα φιλοσοφικά έργα του Ibn Rushd ποικίλουν ως προς το εύρος τους. Έχει γράψει σύντομες πραγματείες πάνω σε θέματα λογικής, φυσικής, ψυχολογίας αλλά και σύντομα σχόλια σε έργα του αριστοτελικού corpus. Τα Σύντομα Σχόλιά του θεωρούνται πρώιμα και συνιστούν επιτομές των αριστοτελικών δογμάτων συχνά βασισμένες σε Έλληνες σχολιαστές. Τα Μεσαία Σχόλιά του έχουν τη μορφή παράφρασης του αριστοτελικού κειμένου και γι’ αυτό έχει συχνά θεωρηθεί ότι έχουν γραφτεί κατ’ υπόδειξη του πάτρωνά του Abu Ya‘qub Yusuf προκειμένου να γίνουν κατανοητά τα έργα του Έλληνα Φιλοσόφου. Τα Μεγάλα Σχόλια θεωρούνται όψιμα έργα του και συνιστώνται από το σύνολο του αριστοτελικού κειμένου χωρισμένο σε ενότητες ακολουθούμενες από λεπτομερή σχόλια. Θεωρείται ότι εμπεριέχουν την ώριμη σκέψη του Ibn Rushd.
Το πρώτο από τα Μεγάλα Σχόλιά του είναι τα "Αναλυτικά Ύστερα" (Posterior Analytics) που γράφτηκε μεταξύ του 1180-3. Ακολουθούν το "Περί ψυχής" (De Anima), γράφτηκε πιθανόν το 1186. Έπειτα τα "Φυσικά" (Physics) το 1186, το "Περί Ουρανού" (De Caelo) το 1188, τα "Μετά τα Φυσικά" (Metaphysics) το 1190.
Ο Ibn Rushd υποστήριζε ότι η αλήθεια, όχι αγκιστρωμένη per accidens στις μεθόδους της πειθούς και της διαλεκτικής, αλλά στην καθαρή της μορφή ως per se βρίσκεται στα "αποδεικτικά" έργα του δηλαδή στα φιλοσοφικά έργα και ειδικότερα στα σχόλιά του στον Αριστοτέλη όπου βασικός του στόχος ήταν να απαρτίζονται από φιλοσοφικές απόδείξεις.
=== Δείτε επίσης ===
| |||