Δοτική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Δοτική''' είναι η [[πτώση]] της [[αρχαία ελληνική γλώσσα|αρχαίας ελληνικής γλώσσας]] πουτην οποία μεταχειριζόμαστε όταν θέλουμε να προσδιορίσουμε σε ποιόν πρέπει να ''δοθεί'' κάτι. Στα νέα ελληνικά η δοτική έχει εξαφανιστεί από την κλίση όλων των ''πτωτικών'' μερών του λόγου. Είναι σε πλήρη χρήση σε άλλες γλώσσες, όπως στη [[γερμανική γλώσσα|γερμανική]].

ΜεΧρησιμοποιώντας χρήσητη της δοτικήςδοτική απαντούμε στην ερώτηση ''σε ποιόν;''. (Παράδειγμα από τα ευαγγελικά κείμενα : ''Απόδοτε τα του Καίσαρος '''τω Καίσαρι''' και τα του Θεού '''τω Θεώ''''').

Υπάρχουν στην νέα ελληνική γλώσσα κατάλοιπα χρήσης της δοτικής από αρχαιότερες φάσεις της γλώσσας, και χρησιμοποιούνται συνήθως επιρρηματικάεπιρρηματικώς, π.χ. ''τω όντι'', ''εν τω μεταξύ'', ''τοις μετρητοίς'' κλπ.