Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
Γεννήθηκε στη [[Δημητσάνα]] από τον Ιωάννη Κόζη και την Κανέλα Κουκουζή το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος. Φοίτησε στη [[Σχολή Δημητσάνας]], στο [[Άργος]] και στη Σχολή της [[Σμύρνη|Σμύρνης]]. Το [[1806]] εκλέχθηκε [[μητροπολίτης]] [[Πάτρα|Παλαιών Πατρών]] και μεταξύ [[1815]]-[[1817]] ήταν μέλος της Πατριαρχικής Συνόδου της Κωνσταντινούπολης. Το Νοέμβριο του [[1818]] μυήθηκε στη [[Φιλική Εταιρεία]].
Στην [[συνέλευση της Βοστίτσας]] τον Ιανουάριο το [[1821]], διατύπωσε τις επιφυλάξεις του για τη δυνατότητα έναρξης της επανάστασης εκείνη την χρονιά. Στις [[14 Μαρτίου]] συμμετείχε στη [[Σύναξη της Αγίας Λαύρας|σύναξη]] των απείθαρχων προκρίτων του Μωριά στη Μονή Αγίας Λαύρας, όπου αποφασίστηκε η συμμετοχή των Πελοποννησίων στην επιούσα επανάσταση. Σύμφωνα , κατά κάποιους, με ένα ψευδή θρύλο στις [[25 Μαρτίου]] του 1821, ευλόγησε μία ελληνική σημαία και κήρυξε την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης στο μοναστήρι της [[Αγία Λαύρα Καλαβρύτων|Αγίας Λαύρας]]<ref>«''Ψευδής είναι η εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα ότι εν τη Μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθη κατά πρώτον η σημαία της Ελληνικής Επαναστάσεως''» Βλ. Σπ. Τρικούπη ''Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως''.</ref>. Όμως, η Ελληνική Επανάσταση είχε ήδη ξεκινήσει στις [[21 Φεβρουαρίου]] από τον [[Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης|Αλέξανδρο Υψηλάντη]] στο [[Ιάσιο]].
Οι περισσότεροι ιστορικοί, όπως αναφέρει ο [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος]], ήταν της άποψης που αναφέρεται στα απομνημονεύματα του Παλαιού Πατρών Γερμανού, δηλαδή, "οι δε συγκεντρωθέντες αποφάσισαν να μην δώσουν αιτίαν τινά, αλλά ως φοβισμένοι να παραμερίσωσι εις ασφαλή μέρη". Άλλοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο πυρήνας του μύθου διασώζει κάποια ιστορική αλήθεια, βασιζόμενοι σε προσωπικά αρχεία οικογενειών αγωνιστών του 1821, που ισχυρίζονται ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός τέλεσε δοξολογία στις [[17 Μαρτίου]] στην Αγία Λαύρα και όρκισε ορισμένους κοτζαμπάσηδες και επισκόπους του [[Μωριάς|Μωριά]], που βρίσκονταν εκεί για τον εορτασμό του Αγίου Αλεξίου. <ref>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. 12, σ. 82</ref> Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι συγκεντρωμένοι έφυγαν από την Αγία Λαύρα έχοντας γνώση της επικείμενης έναρξης επανάστασης.
| |||