Εκείνο, Εγώ και Υπερεγώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
[[File:Structural-Model1.png|thumb|right|200px|«Το εγώ δεν είναι έντονα διαχωρισμένο
== Το Εκείνο ==
Γραμμή 6:
Ο [[Σίγκμουντ Φρόυντ]] έλεγε πως:
{{απόσπασμα|Είναι το σκοτεινό, απρόσιτο μέρος της
Το εκείνο είναι έμφυτο, το έχουμε κατά την γέννηση και είναι αυτό που στην πορεία εξελίσσεται σε ένα δομημένο Εγώ.
Ο Φρόυντ πίστευε πως ένα νεογέννητο παιδί είναι "καθαρό Εκείνο",
Σύμφωνα με τον [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]] το εκείνο αποτελείται από δύο βασικές ενορμήσεις, την καταστροφική ενόρμηση που την ονόμαζε ''θάνατος'' η οποία είναι η ασυνείδητη επιθυμία μας να πεθάνουμε καθώς ο θάνατος θα μας απελευθέρωνε από τις δυσκολίες της ζωής, σε αυτή την ενόρμηση ο Φρόυντ πρόσεξε πως οι άνθρωποι για να την εκπληρώσουν καταφεύγουν σε [[ναρκωτικά]], μυθοπλασία ακόμα και σε εγκληματικές ενέργειες καθώς πολλές φορές αυτή η ενόρμηση παρουσιάζεται με έντονη επιθετικότητα. Η δεύτερη ενόρμηση είναι η σεξουαλική ενόρμηση που την ονόμαζε ''έρως'' η οποία είναι αυτή που λειτουργεί με βάση την ''αρχή της ευχαρίστησης'' και σκοπός της είναι η ευχαρίστηση και η διατήρηση της ζωής.<ref>[http://www.psychologia.gr/editions/psychodynamic.htm ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ]</ref><ref>[http://webspace.ship.edu/cgboer/freud.html Sigmund Freud, Personality Theories]</ref>
Γραμμή 25:
Αργότερα στη ζωή του ο [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]] άρχισε να βλέπει πως το ένστικτο της ζωής δεν αρκούσε. Καθώς η λίμπιντο είναι ένα ζωντανό πράγμα, η [[αρχή της ευχαρίστησης]] μας προκαλεί την ανάγκη να είμαστε σταθεροί, ευχαριστημένοι, γαλήνιοι και να μην έχουμε περισσότερες ανάγκες. Ο Φρόυντ άρχισε να πιστεύει πως "κάτω" και "δίπλα" απο τα ένστικτα ζωής υπήρχε το ένστικτο του θανάτου το οποίο ονόμαζε «''Θάνατος''». Άρχισε επίσης να υποστηρίζει πως κάθε άτομο έχει [[ασυνείδητο|ασυνείδητη]] επιθυμία να πεθάνει.<ref>[http://webspace.ship.edu/cgboer/freud.html Sigmund Freud, Personality Theories]</ref>
Αυτή η ιδέα για πολλούς φαίνεται περίεργη και απορρίφθηκε ακόμα και απο πολλούς μαθητές του [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]]. ο ίδιος όμως υποστήριζε πως υπάρχει περισσότερος πόνος απ' ότι απόλαυση στη ζωή και ο θάνατος μας υπόσχεται απελευθέρωση
Τα καθημερινά στοιχεία του ενστίκτου του θανάτου είναι στην επιθυμία μας για γαλήνη, για αποφυγή ευχαρίστησης, η χρήση του [[αλκοόλ]] και ναρκωτικών, η επιθυμία μας να καταφεύγουμε σε δραστηριότητες για να ξεχάσουμε την καθημερινότητα όπως να διαβάζουμε βιβλία ή να βλέπουμε ταινίες και επίσης η έντονη επιθυμία μας για ξεκούραση και ύπνο. Μερικές φορές αυτό το [[ένστικτο]] αναδύεται ως [[αυτοκτονία]] ή αυτοκτονικούς ιδεασμούς και ο [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]] υποστήριξες πως πολλές φορές μεταφέρεται απο τον εαυτό μας στου άλλους σε μορφή θυμού, δολοφονίας και καταστροφής.<ref>[http://webspace.ship.edu/cgboer/freud.html Sigmund Freud, Personality Theories]</ref>
Γραμμή 35:
Το Εγώ αποτελεί το οργανωμένο μέρος της προσωπικότητας και περιλαμβάνει βασικές λειτουργίες, όπως η εκτίμηση των διαφόρων καταστάσεων, ο έλεγχος της πραγματικότητας, η κρίση, η συμβιβαστικότητα, η ανεύρεση λύσεων στα διάφορα προβλήματα κλπ. Το Εγώ ξεχωρίζει τι είναι πραγματικό, μας βοηθάει να ξεχωρίζουμε τις σκέψεις μας και να τις κατανοήσουμε.<ref name="Snowden"/>
Σύμφωνα με τη [[θεωρία]] του [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]] το ''Εγώ'' παρεμβάλλεται ανάμεσα στις ενορμήσεις του εκείνο και τις απαγορεύσεις ή προσταγές του υπερεγώ και προσπαθεί να εναρμονίσει τις συγκρούσεις που απορρέουν από αυτές σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Ο κύριος σκοπός του είναι να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του Εκείνο αλλά πάντοτε λαμβάνοντας
Όταν μια επιθυμία του Εκείνο είναι αντίθετη στην πραγματικότητα, στους κοινωνικούς και ηθικούς κανόνες και κυρίως αντίθετη στις επιθυμίες του Υπερεγώ το οποίο το
== Το Υπερεγώ ==
Γραμμή 45:
Το ''υπερεγώ'' μπορεί να θεωρηθεί ως μια συνείδηση που τιμωρεί το άτομο με [[συναίσθημα|συναισθήματα]] ενοχής όταν το άτομο λειτουργεί με μη [[κοινωνία|κοινωνικά]] αποδεκτούς τρόπους. Το Υπερεγώ είναι το αντίθετο του ''εκείνο'' γιατί αποζητά να λειτουργεί το άτομο με έναν κοινωνικά αποδεκτό τρόπο ενώ το Εκείνο θέλει μόνο να ικανοποιήσει της ενορμήσεις του. Συνεπώς όπως αναφέραμε λειτουργεί ως [[συνείδηση]] η οποία μας κρατάει μακριά από αντικοινωνικές συμπεριφορές και από διάφορα [[ταμπού]].
Το αναπτύσσουμε στα αρχικά χρόνια της ζωής μας κατά τη διάρκεια του [[Οιδιπόδειο σύμπλεγμα|οιδιπόδειου συμπλέγματος]] και ολοκληρώνεται σε πιο ώριμη ηλικία, αρχικά από τους γονείς μας στη συνέχεια από δασκάλους, συγγενείς, φίλους κ.λπ. Αποτελείται από όλους τους [[ηθική|ηθικούς]] κανόνες που έχουμε μάθει είτε μέσω τιμωριών ή μέσω επιβραβεύσεων
Η αρμονική συνεργασία του εκείνου, του εγώ και του υπερεγώ χαρακτηρίζει τη λειτουργία του καλά προσαρμοσμένου ανθρώπου. Αντίθετα, η συμπεριφορά του νευρωτικού, ψυχωτικού ή διαταραγμένου στον χαρακτήρα ή προσωπικότητα ατόμου μπορεί να θεωρηθεί ως αποτέλεσμα της διαταραχής της δυναμικής ισορροπίας των τμημάτων αυτών της προσωπικότητας.<ref>[http://www.psychologia.gr/editions/psychodynamic.htm ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ]</ref>
|