Ξηροί καρποί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{επιμέλεια}}
Οι '''ξηροί καρποί''' κυρίως τα [[Αμύγδαλο|αμύγδαλα]], τα [[Καρύδι|καρύδια]], τα [[Φουντούκι|φουντούκια]] και τα [[Φιστίκι|φιστίκια]], είναι μια κατηγορία τροφίμων που προσφέρουν στον οργανισμό μας ενέργεια και απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Μικρή ποσότητα ξηρών καρπών τροφοδοτεί τον οργανισμό μας με μεγάλες ποσότητες ενέργειας, ακόρεστων λιπαρών οξέων (Ω - 3 και Ω-6), φυτικών πρωτεϊνών, αντιοξειδωτικών (α-τοκοφερόλη), βιταμινών Β, ανόργανων συστατικών (ασβέστιο, σίδηρο, κάλιο, μαγνήσιο και χαλκό), φυτικών ινών, πολυφαινόλες, αργινίνη και ταννίνες.
Η κατανάλωσή τους προσφέρει:
Για να φτάσουν όμως οι ξηροί καρποί στο τραπέζι και να συνεισφέρουν στη σωματική μας υγεία, προηγούνται μια σειρά από διαδικασίες. Η δεντροφύτευση, η λίπανση, ο ψεκασμός, το μάζεμα των καρπών, η αποφλοίωση τους, το στέγνωμα, και τέλος το σπάσιμο του κελύφους τους στους σπαστήρες ξηρών καρπών. Στη συνέχεια η ψίχα των ξηρών καρπών μπορεί να υποστεί περαιτέρω επεξεργασία όπως λεύκανση, κοπή σε κύβους, ψήσιμο, τηγάνισμα, επικάλυψη με καραμέλα ή σουσάμι κ.α. Η περιοχή της Ελλάδος με τη μεγαλύτερη παραγωγή ξηρών καρπών είναι η κεντρική Ελλάδα κυρίως οι νομοί [[Φθιώτιδας]], [[Μαγνησίας]], [[Λάρισας]] και [[Ημαθίας]].
|