Ξηροί καρποί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''ξηροί καρποί''' κυρίως τα [[Αμύγδαλο|αμύγδαλα]], τα [[Καρύδι|καρύδια]], τα [[Φουντούκι|φουντούκια]] και τα [[Φιστίκι|φιστίκια]], είναι μια κατηγορία τροφίμων που προσφέρουν στον οργανισμό μας ενέργεια και απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Μικρή ποσότητα ξηρών καρπών τροφοδοτεί τον οργανισμό μας με μεγάλες ποσότητες ενέργειας, ακόρεστων λιπαρών οξέων (Ω - 3 και Ω-6), φυτικών πρωτεϊνών, [[Αντιοξειδωτικά|αντιοξειδωτικών]] (α-τοκοφερόλη), βιταμινών Β, ανόργανων συστατικών ([[ασβέστιο]], [[σίδηρος|σίδηρο]], [[κάλιο]], [[μαγνήσιο]] και [[χαλκός|χαλκό]]), φυτικών ινών, πολυφαινόλες, αργινίνη και ταννίνεςτανίνες.

#Βελτίωση λειτουργίας και φυσικής κατάστασης των αρτηριών της καρδιάς. Οι ξηροί καρποί είναι ιδιαίτερα πλούσιοι σε αργινίνη, ένα αμινοξύ απαραίτητο για να παραχθεί μονοξείδιο του [[Άζωτο|αζώτου]], το οποίο βοηθά τις αρτηρίες να διασταλούν μείωνονταςμειώνοντας τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο σε ποσοστό 30-50%.

#Προστασία από την εμφάνιση του [[Διαβήτης|διαβήτη]] τύπου ΙΙ.

#Ενίσχυση του [[Ανοσοποιητικό σύστημα|ανοσοποιητικού συστήματος]]

Για να φτάσουν όμως οι ξηροί καρποί στο τραπέζι και να συνεισφέρουν στη σωματική μας υγεία, προηγούνται μια σειρά από διαδικασίες. Η δεντροφύτευση, η λίπανση, ο ψεκασμός, το μάζεμα των καρπών, η αποφλοίωση τους, το στέγνωμα, και τέλος το σπάσιμο του κελύφους τους στους σπαστήρες ξηρών καρπών. Στη συνέχεια η ψίχα των ξηρών καρπών μπορεί να υποστεί περαιτέρω επεξεργασία όπως λεύκανση, κοπή σε κύβους, ψήσιμο, τηγάνισμα, επικάλυψη με καραμέλα ή σουσάμι κ.α. Η περιοχή της Ελλάδος με τη μεγαλύτερη παραγωγή ξηρών καρπών είναι η κεντρική [[Ελλάδα]] κυρίως οι νομοί [[ΦθιώτιδαςΦθιώτιδα]]ς, [[ΜαγνησίαςΜαγνησία]]ς, [[ΛάρισαςΛάρισα]]ς και [[ΗμαθίαςΗμαθία]]ς.