Όθων Λίμαν φον Σάντερς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: hr:Liman von Sanders |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
Ο '''Όθων Λίμαν φον Σάντερς''', (Otto Liman von Sanders), (1855-1929), περισσότερο γνωστός ως '''Λίμαν φον Σάντερς''', ήταν Γερμανός στρατηγός, που είχε αναλάβει στρατιωτικός σύμβουλος και ανώτατος στρατιωτικός διοικητής του στρατού της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] κατά τον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμο Πόλεμο]].
Γεννήθηκε στο [[Στολπ]] της [[Πομερανία]]ς το [[1855]] και ανήκε σε οικογένεια Πρώσων ευγενών. Εντάχθηκε στον αυτοκρατορικό γερμανικό στρατό και σύντομα εξελίχθηκε φθάνοντας το βαθμό του Αντιστράτηγου. Με τον βαθμό αυτό διορίστηκε το 1913 επικεφαλής της γερμανικής στρατιωτικής αποστολής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με κύριο σκοπό τον εκσυγχρονισμό και την εκπαίδευση του οθωμανικού στρατού. Αρχικά αρνήθηκε αλλά τελικά δέχθηκε με τον όρο να ασκεί «ουσιαστική επιρροή» μέχρι και τη διοίκηση, σύμφωνα με μυστική διμερή συνθήκη*.
Σημειώνεται ότι εκείνη την εποχή ο οθωμανικός στρατός ήταν ελάχιστα εκπαιδευμένος, η δε κυβέρνηση διέθετε ελάχιστα κονδύλια γι αυτή και η στρατιωτική ηγεσία φέρονταν σχετικά ανίκανη ν΄ ανταποκριθεί στις τότε σύγχρονες στρατιωτικές ανάγκες και εξελίξεις. Όταν ανέλαβε ο Λίμαν φον Σάντερς αρχικά δεν άσκησε καμία επιρροή. Όταν όμως ο [[Εμβέρ Πασάς]] και ο [[Τζεμάλ Πασάς]] υπέστησαν σοβαρές ήττες ανέλαβε ουσιαστικά «εν λευκώ» την γενική αρχιστρατηγία.
Γραμμή 14:
Εκτός όμως του Μετώπου των Δαρδανελίων η Οθωμανική Αυτοκρατορία αντιμετώπιζε την ίδια περίοδο, ακόμα άλλα δύο μέτωπα το Μέτωπο του Καυκάσου και το Μέτωπο της Μεσοποταμίας και ιδιαίτερα της Παλαιστίνης. Έτσι ο Λίμαν στράφηκε στο Μέτωπο της Παλαιστίνης. Πριν όμως μεταβεί εκεί οργάνωσε την από θαλάσσης άμυνα της Μικράς Ασίας. Μεταξύ των μέτρων που έλαβε τότε ήταν και η διαταγή εκκένωσης (εκτοπισμού) παράλιων περιοχών από τους Έλληνες με σημαντικότερη την [[εκκένωση των Κυδωνιών (1917)]], (του [[Αϊβαλί]]), που παρά τις διαμαρτυρίες των εκεί Ελλήνων επιτετραμμένων (πρέσβεων, οργανώσεων κ.λπ.), καμία αντίδραση δεν υπήρξε εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, που μόνο κατ΄ ευφημισμό και εσωτερική κατανάλωση αυτοαποκαλούνταν «Κυβέρνηση Εθνικής Αμύνης».
Μετά την ολοκλήρωση της εφαρμογής των σχεδίων άμυνας των μικρασιατικών ακτών ο Λίμαν ανέλαβε το 1918, τελευταίο έτος του πολέμου, τη διοίκηση του τουρκικού μετώπου της Παλαιστίνης περιοριζόμενος μόνο σε αμυντική διάταξη, αναμένοντας την βρετανική επίθεση. Τελικά αυτή η επίθεση, που εκδηλώθηκε εσκεμμένα με μεγάλη καθυστέρηση, και τελούσε υπό τον στρατηγό Αλλέντυ, υπήρξε τόσο αιφνίδια και ορμητική με συνέπεια να επέλθει τεράστιο ρήγμα του μετώπου με επακόλουθο μεγάλη καταστροφή του τουρκικού στρατού και σύλληψη πολυαρίθμων αιχμαλώτων μεταξύ των οποίων και ο στρατηγός Λίμαν ο οποίος μεταφέρθηκε στις φυλακές της [[Μάλτα]]ς
Μετά το τέλος του πολέμου, τον Φεβρουάριο του [[1919]] και ενώ κρατούνταν με προορισμό να δικαστεί για εγκλήματα πολέμου, έξι μήνες μετά, λόγω μη έγερσης αξιώσεων εκ μέρους και της ελληνικής κυβέρνησης, αφέθηκε ελεύθερος, παραιτούμενος τον ίδιο χρόνο από τον γερμανικό στρατό.
Γραμμή 24 ⟶ 25 :
[[Κατηγορία: Γεννήσεις το 1855|Λίμαν φον Σάντερς]]
[[Κατηγορία: Θάνατοι το 1929|Λίμαν φον Σάντερς]]
[[da:Otto Liman von Sanders]]
| |||