Ρενέ Γκοσινί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαίρεση: tr:René Goscinny
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Ρενέ Γκοσινί''' ''(René Goscinny )'' γεννήθηκε στις [[14 Αυγούστου]] του [[1926]] στο [[Παρίσι]] και πέθανε στις [[5 Νοεμβρίου]] του [[1977]] στο ίδιο μέρος. Ήταν ένας [[Πολωνία|Πολωνός]]-[[Γαλλία|Γάλλος]] συγγραφέας και συντάκτης πολωνικής καταγωγής, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για τα [[κόμικς]] [[Αστερίξ]] και [[Λούκυ Λουκ]], στα οποία και έγραφε τα σενάρια.
 
== Τα Πρώτα Χρόνια ==
Γραμμή 13:
Τον επόμενο χρόνο εικονογράφησε το βιβλίο "Το Kορίτσι με τα Mάτια από Xρυσάφι" ''(The Girl with the Eyes of Gold)'' κι επέστρεψε στη Νέα Υόρκη. Με την άφιξή του, ο Ρενέ πέρασε την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής του. Για λίγο καιρό ήταν άνεργος, μόνος και εντελώς απένταρος. Είχε συνέλθει, όμως, μέχρι το [[1948]], και άρχισε να δουλεύει σ' ένα μικρό στούντιο όπου γνώρισε και έγινε φίλος με τους [[Γουίλ Έλντερ]] ''(Will Elder)'', [[Τζακ Ντέιβις]] ''(Jack Davis)'' και Harvey Kurtzman. Ο Ρενέ έγινε έπειτα καλλιτεχνικός διευθυντής ''(art director)'' στα Kunen Publishers, όπου έγραψε τέσσερα παιδικά βιβλία. Γνώρισε γύρω στο [[1949]] τον Μορίς ντε Μπεβέρ, γνωστότερο ως [[Μόρις]] ''(Morris)'', τον καρτουνίστα και πρώτο συγγραφέα της σειράς κόμικ [[Λούκυ Λουκ]] (Ο Ρενέ θα έγραφε τα σενάρια της σειράς από το [[1955]] έως τον θάνατό του το [[1977]]), καθώς επίσης και τον Joseph Gillain, πιο γνωστό ως Jijé.
 
Γνώρισε επίσης τον [[Ζωρζ Τρουαφοντέν]] ''(Georges Troisfontaines)'', διευθυντή της ''World Press agency'', ο οποίος έπεισε τον Ρενέ να επιστρέψει στο Παρίσι και να δουλέψει για την εταιρία του ως διευθυντής του γραφείου στο Παρίσι το [[1951]]. Εκεί, γνώρισε τον [[Αλμπέρ ΟυντερζόΥντερζό]] ''(Albert Uderzo)'', με τον οποίο ξεκίνησε μια μακράς διαρκείας συνεργασία. Ξεκίνησαν μαζί κάποιες δουλειές για το γυναικείο περιοδικό ''Bonnes Soirées'', για το οποίο ο Γκοσινί έγραψε την '' "Sylvie" ''. O Γκοσινί και ο ΟυντερζόΥντερζό έφτιαξαν επίσης τις σειρές '' 'Jehan Pistolet' '' και '' 'Luc Junior' '' για το ''La Libre Junior''.
 
Το [[1955]], ο Γκοσινί συνοδευόμενος από τους [[Ζαν Μισέλ Σαρλιέ]] ''(Jean-Michel Charlier)'', ΆλμπερτΑλμπέρ ΟυντερζόΥντερζό και [[Ζαν Εμπράντ]] ''(Jean Hébrad)'', ίδρυσαν τον εκδοτικό οίκο ''(Edipress/Edifrance)''. Ο εκδοτικός οίκος αυτός εξέδωσε έργα όπως το ''(Clairon)'' για την εργοστασιακή ενότητα και το ''(Pistolin)'' για μια εταιρία σοκολάτας. Ο Γκοσινί και ο ΟυντερζόΥντερζό συνεργάστηκαν στις σειρές ''Bill Blanchart'' στο Jeannot, ''Pistolet'' στο Pistolin και ''Benjamin et Benjamine'' στο περιοδικό του ίδιου ονόματος. Με το ψευδώνυμο Αγκοστίνι ''(Agostini)'', ο Γκοσινί έγραψε τον [[Μικρός Νικόλας|Μικρό Νικόλα]] ''(Le Petit Nicolas)'' για τον [[Ζαν Ζακ Σεμπέ]] ''(Jean-Jacques Sempé)'' στο ''(Le Moustique)'' και αργότερα ''(Sud-Ouest)'' και ''(Pilote)''. Πρόσφατα, η κόρη του ανακάλυψε στα χειρόγραφα του πατέρα της μια σειρά ανέκδοτων διηγημάτων με θέμα το μικρό Νικόλα, τα οποία και εξέδωσε. Η σειρά του μικρού Νικόλα μεταφέρθηκε, πρόσφατα, με μεγάλη επιτυχία και στον κινηματογράφο.
 
== ''Pilote'' και Αστερίξ ==
Το [[1959]], ο εκδοτικός οίκος ''Édifrance/Édipresse'' ξεκίνησε το περιοδικό ''Pilote''. Ο Γκοσινί έγινε ένας από τους πιο παραγωγικούς συγγραφείς του περιοδικού. Στο πρώτο τεύχος του περιοδικού, ξεκίνησε την πιο διάσημη δημιουργία του, τοτον [[Αστερίξ]] (Astérix), μαζί με τον [[Αλμπέρ ΟυντερζόΥντερζό]]. Η σειρά έγινε αμέσως μεγάλη επιτυχία και πλέον είναι γνωστή παγκοσμίως. Ο Γκοσινί ξεκίνησε επίσης τις σειρές "Ο Μικρός Νικόλας" και ''Jehan Pistolet'', το οποίο ονομάζεται σήμερα ''Jehan Soupolet''. Ο Γκοσινί ξεκίνησε επίσης τα ''Jacquot le Mousse'' και ''Tromblon et Bottaclou'' μαζί με τον ''Godard''.
 
To περιοδικό αγοράστηκε από τον Ζορζ Νταργκό (''Georges Dargaud'') το [[1960]], και ο Γκοσινί έγινε αρχισυντάκτης. Ξεκίνησε επίσης νέες σειρές όπως τις ''Les Divagations de Monsieur Sait-Tout'', ''La Potachologie Illustrée'' (με τον ''Cabu''), ''Les Dingodossiers'' (με τον ''Gotlib'') και ''La Forêt de Chênebeau'' (με τον ''Mic Delinx''). Με τον [[Ζαν Ταμπαρί]] ''(Jean Tabary)'', ξεκίνησε το ''Calife Haroun El Poussah'' στο ''Record'', μια σειρά που αργότερα συνεχίστηκε στο ''Pilote'' ως [[Ιζνογκούντ]] ''(Iznogoud)''.