Μετά την εποίκηση των Δωριέων και ακόμη περισσότερο κατά τους μεταγενέστερους κλασσικούς χρόνους, η πόλη ήκμασεάκμασε και εξελίχθηκε σε σπουδαίο πολιτικό και εμπορικό κέντρο. Τούτο συμπεραίνεται από τις επιγραφές της περιόδου αυτής, τα προξενικά ψηφίσματα, τα γλυπτά που βρέθηκαν, τα αρχιτεκτονικά μέλη και άλλα αρχαία, καθώς και από το πυκνό δίκτυο δρόμων προς όλες τις κατευθύνσεις. Από τα γλυπτά το ωραιότερο είναι αυτό που απεικονίζει τοντο θλιμμένο έφηβο. Τα κινητά αυτά αρχαία αντικείμενα βρήκε ή συγκέντρωσε ο φιλάρχαιος κάτοικος Γερακίου Γεώργιος Α. Παπανικολάου, ο οποίος διατέλεσεδιετέλεσε επί πολλά έτη δήμαρχος Γερονθρών. Προς το τέλος της δεκαετίας του 1990, η Αρχαιολογική Σχολή του [[Άμστερνταμ]] της [[Ολλανδία]]ς πραγματοποίησε σειρά ανασκαφών στην αρχαία Ακρόπολη και έφερε στο φως πολλές αρχαιότητες, καθώς και ένα μεγάλο αριθμό νομισμάτων τα οποία ανήκουν στην κλασσική περίοδο.
Στις αρχαίες Γερόνθρες υπήρχαν, όπως αναφέρει ο περιηγητής [[Παυσανίας]], δύο ναοί, ο μεν ένας αφιερωμένος στονστο θεό του φωτός και της μουσικής [[Απόλλων]]α, ο δε άλλος στονστο θεό του πολέμου [[Άρης (μυθολογία0μυθολογία|Άρη]]. ΩςΑπό εκ τούτουαυτό μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι οι κάτοικοι των Γερονθρών, Δωριείς όντες, ήσανήταν όχι μόνον πολεμιστές, αλλά και φιλόμουσοι. Ο ναός του ΑπόλλωνοςΑπόλλωνα ευρίσκετοβρισκόταν στην Ακρόπολη και υπήρχε σ’ αυτόν χρυσελεφάντινο άγαλμα του θεού. Ο ναός του ΆρεωςΆρη ευρίσκετοβρισκόταν πλησίονκοντά τωνστις πηγώνπηγές, δηλαδή στην περιοχή Κάτω Βρύση και πιθανότατα στη θέση Μητρόπολη, όπου σώζονται ακόμη και σήμερα τα λείψανα παλαιοχριστιανικής εκκλησίας, η οποία πιθανότατα κτίστηκε στονστο χώρο του αρχαίου ναού. Γύρω από τοντο ναό υπήρχε άλσος, όπου κάθε έτος ετελείτο εορτή, στην οποίανοποία απαγορευόταν στις γυναίκες να συμμετάσχουν ακόμη και να εισέλθουν στο άλσος.
