Οδόακρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 28:
Οι φοιδεράτοι αποδέχθηκαν τη συμφωνία και ηγήθηκαν της επανάστασης όπως αυτή είχε σχεδιαστεί. Στις 28 Αυγούστου του 475 νίκησαν τον Ιούλιο Νέπωτα, ο οποίος διέφυγε στη [[Δαλματία]]. Ο Ορέστης τότε προώθησε τον γιό του το Ρωμύλο στη θέση του αυτοκράτορα, με τον επίσημο τίτλο [[Ρωμύλος Αυγουστύλος|Ρωμύλος Αύγουστος]]. Κατόπιν αυτού, ο Ορέστης ένιωσε ασφαλής και επιχείρησε να καταπατήσει τη συμφωνία του με τους φοιδεράτους. Οι τελευταίοι αντέδρασαν υπό την ηγεσία του Οδόακρου και αφού νίκησαν τον Ορέστη, τον φυλάκισαν και τελικά τον εκτέλεσαν. Τόσο οι Έρουλοι όσο και οι Σκίριοι μαζί με μεγάλο τμήμα του ρωμαϊκού στρατού ανακήρυξαν αμέσως τον Οδόακρο βασιλιά της Ιταλίας (''rex Italiae''). <ref>Edward Gibbon, ''The Decline and Fall of the Roman Empire, Volume I,'' Chap. XXXVI (Chicago: Encyclopaedia Britannica, Inc., 1952), p. 590.</ref> Τελικά, το 476 ο Οδόακρος προχώρησε προς τη [[Ραβέννα]] και κατέλαβε την πόλη αναγκάζοντας το Ρωμύλο να διαφύγει (σώος κι αβλαβής) στις 4 Σεπτεμβρίου του 476.
Ο Οδόακρος απαρνήθηκε τον τίτλο του αυτοκράτορα που ήταν ούτως ή άλλως χωρίς ουσία και έτσι απέφυγε μια πιθανή σύρραξη με την [[Κωνσταντινούπολη]]. Έστειλε
==Βασιλιάς της Ιταλίας==
| |||