Κιόγκεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Mibu Kyogen 07.jpg|thumb|250px|]]
 
Το '''Κιόγκεν''' ([[Ιαπωνική γλώσσα|Ιαπ.]]:''狂言, Kyōgen'') είναι ονομασία που χρησιμοποιείται στην [[Ιαπωνική λογοτεχνία|ιαπωνική λογοτεχνία]], για τα κωμικά μονόπρακτα θεατρικά έργα που αυτά παίζονται στα διαλείμματα των δραματικών ή άλλων θεατρικών έργων και έιναιείναι πολύ μικρήςσύντομης διάρκειας.<ref name="parapompiA">Time-Life Παγκόσμια Ιστορία, Τόμος 14, Εκδόσεις Κ. Καπόπουλος, σ. 23.</ref>
 
==Ιστορία==
Το Κιόγκεν είναι ένα είδος λαϊκής κωμωδίας που προήλθε, όπως και το [[Νο]], από τις αστικές κοινωνίες και τα χωριά, κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων της μεσαιωνικής [[Ιαπωνία|Ιαπωνίας]] το [[14ος αιώνας|14ο αιώνα]]. Από τον 17ο έως και τον 19ο αιώνα πέρασε υπό την προστασία των [[Σαμουράισαμουράι]] και θεωρήθηκαν μαζί με το Νο, τέχνες που τελούν υπό την «Θεία Προστασία». Η άσκηση στις δύο αυτές τέχνες και την τεχνική τους έθεσε τις βάσεις για τη σύγχρονη ιαπωνική δραματική τέχνη. Η αποδέσμευση του από τους Σαμουράι[[σαμουράι]] του επέτρεψε να γίνει και πάλι λαϊκό θέαμα και σήμερα να γνωρίζει μια πρωτοφανή δημοτικότητα.<ref name=>http://www.e-go.gr/timeout/article.asp?catid=18205&subid=2&pubid=70601</ref>
 
Η παράδοση ήθελε να σμίγουν σε μια παράσταση, το Νο ως το δραματικό της σκέλος και το Κιόγκεν ως το κωμικό. Μετά την παράσταση ενός δράματος [[Νο]] ακολουθούσε το κιόγκεν, ώστε να χαλαρώσουν οι θεατές.<ref name="parapompiA">Time-Life Παγκόσμια Ιστορία, Τόμος 14, Εκδόσεις Κ. Καπόπουλος, σ. 23.</ref> Με την πάροδο των αιώνων τα δύο αυτά είδη, απαιτούσαν υψηλή μουσική, κινησιολογική και υποκριτική παιδεία των μελών της «συντεχνίας». Από τα τέλη του 19ου αιώνα το Κιόγκεν επέστρεψε στις λαϊκές ρίζες του και παρουσιάζεται χωρίς σκηνικά.<ref name=>http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=15/3/2002&pageNo=30&direction=1</ref>
Το Κιόγκεν είναι ένα είδος λαϊκής κωμωδίας που προήλθε, όπως και το [[Νο]], από τις αστικές κοινωνίες και τα χωριά, κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων της μεσαιωνικής Ιαπωνίας το [[14ος αιώνας|14ο αιώνα]].Από τον 17ο έως και τον 19ο αιώνα πέρασε υπό την προστασία των [[Σαμουράι]] και θεωρήθηκαν μαζί με το Νο, τέχνες που τελούν υπό την «Θεία Προστασία».Η άσκηση στις δύο αυτές τέχνες και την τεχνική τους έθεσε τις βάσεις για τη σύγχρονη ιαπωνική δραματική τέχνη.Η αποδέσμευση του από τους Σαμουράι του επέτρεψε να γίνει και πάλι λαϊκό θέαμα και σήμερα να γνωρίζει μια πρωτοφανή δημοτικότητα.<ref name=>http://www.e-go.gr/timeout/article.asp?catid=18205&subid=2&pubid=70601</ref>
 
Η παράδοση ήθελε να σμίγουν σε μια παράσταση, το Νο ως το δραματικό της σκέλος και το Κιόγκεν ως το κωμικό. Με την πάροδο των αιώνων τα δύο αυτά είδη, απαιτούσαν υψηλή μουσική, κινησιολογική και υποκριτική παιδεία των μελών της «συντεχνίας». Από τα τέλη του 19ου αιώνα το Κιόγκεν επέστρεψε στις λαϊκές ρίζες του και παρουσιάζεται χωρίς σκηνικά.<ref name=>http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=15/3/2002&pageNo=30&direction=1</ref>
 
==Βιβλιογραφία==
 
* Γενική Ελληνική και Παγκόσμια ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ, τόμος 8, Εκδόσεις Δομική, σελ. 253
 
==Αναφορές==
 
{{παραπομπές|2}}
{{θέατρο-επέκταση}}
 
[[Κατηγορία:Θεατρικά είδη]]
[[Κατηγορία:Ιαπωνικός πολιτισμός]]
[[Κατηγορία:Τέχνες στην Ιαπωνία]]
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κιόγκεν"