Μιλτιάδης Μαλακάσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Η ζωή του: + |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Μιλτιάδης Μαλακάσης''' (1869-1943) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του νεοελληνικού λυρισμού. Ασχολήθηκε επίσης με
==Η ζωή του==
Γεννήθηκε το 1869 στο [[Μεσολόγγι]], από πλούσια οικογένεια. Αφού τελείωσε το δημοτικό και το Ελληνικό σχολείο στο Μεσολόγγι, χωρίς ιδιαίτερες επιδόσεις στα μαθήματα, το 1885 πήγε στην [[Αθήνα]] και μπήκε εσωτερικός στο ιδιωτικό λύκειο Παπαγεωργίου. Στη συνέχεια γράφτηκε
Το 1908 παντρεύτηκε την κόρη του [[Επαμεινώνδας Δεληγιώργης|Επαμεινώνδα Δεληγιώργη]], Ελίζα, και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε μαζί της στο [[Παρίσι]] όπου μπήκε στον κύκλο του Μωρεάς και ήρθε σε επαφή με το γαλλικό πνευματικό κόσμο της εποχής. Επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] το 1915, αφού προηγουμένως είχε ταξιδέψει στη [[Γερμανία]],
Κατά τον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940|
Έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποτραβηγμένος στο σπίτι του στο [[Ψυχικό]] και πέθανε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός από καρκίνο στις 27 Ιανουαρίου του 1943.
==Το έργο του==
Ο Μαλακάσης εμφανίστηκε για πρώτη φορά
Το 1904 ίδρυσε μαζί με τον [[Κωνσταντίνος Χατζόπουλος|Κωνσταντίνο Χατζόπουλο]] και τον [[Λάμπρος Πορφύρας|Λάμπρο Πορφύρα]] ίδρυσε την εταιρία «Εθνική Γλώσσα» για την προβολή και την καθιέρωση της
Συνολικά το ποιητικό του έργο του Μαλακάση χαρακτηρίζεται από απαισιόδοξη διάθεση. Άλλα χαρακτηριστικά της ποίησής του είναι η στιχουργική επιδεξιότητα και η μουσική αίσθηση.
Όσο ζούσε, τύπωσε τα ποιητικά βιβλία: Συντρίμματα (1898) (ποιητική συλλογή αφιερωμένη στον Ζαν Μωρεάς), Ώρες (1903), Η Κυρά του Πύργου (1904, έμμετρο παραμυθόδραμα, δημοσιευμένο αρχικά στα Παναθήναια, τόμος Ζ΄, και κατόπιν χωριστά), Πεπρωμένα (1909), Ασφόδελοι (1918), Ο Μπαταριάς - Ο Τάκης Πλούμας –
Ορισμένοι μελετητές αλλά και ομότεχνοί του τον επέκριναν (ο Καβάφης τον ειρωνευόταν: «Τα τρίκλωνα και ξέκλωνα του Γρυπάρη», ενώ άλλος κριτικός μιλώντας για τον Μαλακάση είχε πει ότι είναι «ο Δροσίνης που πάει να γίνει Γρυπάρης») χαρακτηρίζοντάς τον «τραγουδιστή», με την έννοια ότι εξέφραζε στα ποιήματά του προσωπικά συναισθήματα αδιαφορώντας για τα δεινά του ανθρώπου και της χώρας και ότι ο στίχος του στερείται φιλοσοφικού στοχασμού. Ο Μαλακάσης το δεχόταν, λέγοντας: «Έχω τον τρόμο των ιδεών».
==Πηγή==
|