Σκαρλάτος Σούτσος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Σκαρλάτος Σούτσος''' ([[1806]]-[[1887]]) ήταν Έλληνας αξιωματικός του [[πυροβολικό|πυροβολικού]] και πολιτικός.

Καταγόταν από την αρχοντική [[Φανάρι|Φαναριώτικηφαναριώτικη]] οικογένεια των Σούτσων. Γεννήθηκε στο [[Βουκουρέστι]] και ήταν γιος του τελευταίου ηγεμόνα της [[Μολδοβλαχία|Μολδοβλαχίας]]ς του, Αλεξάνδρου Σούτσου.

Σπούδασε στη στρατιωτική σχολή του [[Μόναχο|Μονάχου]] με υποτροφία του βασιλέωςβασιλιά [[Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας|Λουδοβίκου]]. Το [[1828]] κατατάχτηκε στο πυροβολικό, όπου ανήλθε μέχρι τοντο βαθμό του αντιστρατήγου. Επί [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]] ανέλαβε καθηγητής στη νεοσύστατη τότε [[Σχολή Ευελπίδων]], όπου καιόντας ήταν ο πρώτος καθηγητής που δίδαξε πυροβολική στη σχολή.

Το [[1837]] διορίσθηκε υπασπιστής του Βασιλιάβασιλιά [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]]. ΤηΤην περίοδο [[1853]] - [[1854]] χρημάτισε υπουργός των Στρατιωτικών, όπου και οργάνωσεοργανώνοντας τα μέχρι τότε άτακτα σώματα σε εκστρατευτικά σώματα που πολέμησαν στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία κατά των Τούρκων στηκατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμουΠολέμου, πλην όμως από τη θέση αυτή αναγκάσθηκε σε παραίτηση λόγω των έντονων αναμείξεων και των αυθαιρεσιών των [[Μεγάλες Δυνάμεις|Μεγάλων Δυνάμεων]] στα εσωτερικά της χώρας.

Το [[1864]] προσελήφθειπροσελήφθη στα ανάκτορα ως αυλάρχης του Βασιλέωςβασιλιά [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεωργίου του Α'Α΄]] και το [[1869]] ανέλαβε υπουργός των Στρατιωτικών. Στη συνέχεια διορίσθηκε αρχηγός του στρατού της Ανατολικής Ελλάδας. Κατά την προέλαση του ελληνικού στρατού στη Θεσσαλία το [[1878]] διετέλεσε αρχηγός του εκστρατευτικού στρατού με το βαθμό του υποστρατήγου. Αργότερα προήχθη στο βαθμό του αντιστρατήγου όπου διετέλεσε Γενικός Επιθεωρητής του Στρατού.

Απεβίωσε στην Αθήνα το 1887. Ήταν παντρεμένος με την Ελπίδα Καντακουζηνού, κόρη του [[Αλέξανδρος Καντακουζηνός|Αλέξανδρου Καντακουζηνού]]. Γιος του ήταν ο μετέπειτα δήμαρχος Αθηναίων [[Δημήτριος Σούτσος]] και η λογίαλόγια [[Ελίζα Σούτσου]].

Την εποχή της [[Σφαγή του Δήλεσι|σφαγής στο Δήλεσι]] ([[1870]]) ο Σκαρλάτος Σούτσος ήταν υπουργός των στρατιωτικών. Κατηγορήθηκε τότε από τους ξένους πρεσβευτές, συνεπικουρούμενων και τηςαπό αντιπολίτευσηςτην αντιπολίτευση του [[Επαμεινώνδας Δεληγιώργης|Επαμεινώνδα Δεληγιώργη]] και τουτον αντιπολιτευόμενουαντιπολιτευόμενο τότε τύπου, ως ο κύριος υπεύθυνος της σφαγής αφού οι συμμορίες των ληστών απολάμβαναν κάποιου είδους προνόμια με αντάλλαγμα την προστασία των μεγάλων ιδιοκτησιών, εκλόγω του γεγονότος ότι ο Σούτσος ήταν μεγαλοϊδιοκτήτης στην περιοχή της [[Αττική|Αττικής]], έχοντας στην κατοχή του χιλιάδες στρέμματα που είχε όμως αγοράσει κατά τον ερχομό του στην Ελλάδα. Ύστερα από εκείνο το περιστατικό αναγκάστηκε να παραιτηθεί, όπως και όλη η κυβέρνηση του [[Θρασύβουλος Ζαΐμης|Θρασύβουλου Ζαΐμη]], μετά την οποία ανέλαβε ο Δεληγιώργης.

Λέγεται ότι ο Γάλλος πρέσβης τον προσέβαλλεπροσέβαλε σχετικά με το περιστατικό και ότι ο Σούτσος τον προκάλεσε σε [[μονομαχία]], η οποία όμως δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.