Ο Αγών μου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Χίτλερ γράφει το πρώτο, αυτοβιογραφικό μέρος του βιβλίου μαζί με τον κατόπιν γραμματέα του, [[Ρούντολφ Ες (πολιτικός)|Ρούντολφ Ες]] (''Rudolf Hess'', ο οποίος δεν αναφέρεται πουθενά σανως συγγραφέας) στηνστη φυλακή του [[Λάντσμπεργκ αμ Λεχ]] το [[1924]]. Το δεύτερο, δογματικό-ιδεολογικό μέρος του ''Μάιν Καμπφ'' γράφεται σε μια βίλα της [[Βαυαρία|Βαυαρίας]] όπου παραθερίζει ο Χίτλερ. Το πρώτο μέρος δημοσιεύεται τον Ιούλιο του [[1925]], το δεύτερο τον Δεκέμβριο του [[1926]].

Ο σκοπός του βιβλίου είναι η περιγραφή του [[εθνικοσοσιαλισμός|εθνικοσοσιαλισμού]]. Επομένως βασίζεται κυρίως στον [[αντισημιτισμός|αντισημιτισμό]], τον [[ρατσισμός|ρατσισμό]] και τον [[παγγερμανισμός|παγγερμανισμό]]. Ως βασικό επιχείρημα για να ενοχοποιήσει τους [[Εβραίος|Εβραίους]] για τα δεινά των [[Γερμανία|Γερμανών]] μετά την ήττα τους στον [[Α'Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] χρησιμοποιεί [[Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών|τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών]], ένα βιβλίο δήθεν γραμμένο από τους Εβραίους, και στην πραγματικότητα γραμμένο από την Τσαρικήτσαρική μυστική αστυνομία της Ρωσίας ("Οχράνα") το [[1905]], οι οποίοι "ομολογούν" σε αυτό την “Εβραϊκή Συνωμοσία“. Αρχικά ο Χίτλερ προορίζει ως τίτλο του βιβλίου του το σύνθημα: ''Τεσσεράμισι χρόνια αγώνα ενάντια στο ψέμα, τη βλακεία και τη δειλία.''

Ο [[Ότο Στράσερ]] (''Otto Strasser''), αδερφός του [[Γκρέγκορ Στράσερ]] (''Gregor Strasser''), ο οποίος είναι στηνστη φυλακή με τον Χίτλερ, γράφει στο βιβλίο του „Hitler und ich“ (''Ο Χίτλερ κι εγώ'') μια καταστροφική εκτίμηση για την αυθεντική μορφή του Μάιν Καμπφ: πρόκειται''Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα πολιτικών αντιλήψεων (κυρίως των ''Καρλ Λίγκερ, Πολ ντε Λαγκάρντ, [[Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν]]'') τις οποίες ο Χίτλερ "''δεν χώνεψε καλά. Έγραφε με τον τρόπο ενός 10χρονου, ο οποίος δεν έχει μάθει ακόμη να γράφει σωστές εκθέσεις. […] Ο Στέμπφλε (Peter Stempfle) […] χρειάστηκε μήνες για να βάλει σε τάξη τις μπερδεμένες σκέψεις, οι οποίες παρουσιάζονταν στο Mein Kampf''.

Επίσης ο Στράσερ γράφει ότι ο Χίτλερ "''δε συγχώρεσε ποτέ''" τον Στέμπφλε, ο οποίος στηνστη διόρθωση του αυθεντικού κειμένου είδε τόσο ξεκάθαρα τις αδυναμίες του – Ο Στέμπφλε δολοφονείται, όπως και οι [[Ερνστ Ρεμ]] (Ernst Röhm) και Γκρέγκορ Στράσερ, τηντη [[Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών|νύχτα των μεγάλων μαχαιριών]], το [[1934]], με διαταγή του Χίτλερ.

* Δεν πρέπει να επαναληφθεί το λάθος του πολέμου των δύο μετώπων ([[Α'Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]]). Γι’Γι' αυτό χρειάζεται οπωσδήποτε η συμμαχία με το [[Ηνωμένο Βασίλειο]]. Οι λαοί της Βρετανίας υπολογίζονται ως αδελφικοί γερμανικοί λαοί.

Οι σκέψεις του Χίτλερ εκτίθενται μέσα σε ένα κυκεώνα αντιφάσεων, επαναλήψεων και κατά τόσο απλοϊκό τρόπο, που είναι αδύνατο να σταθούν απέναντι σε οποιαδήποτε κριτική. Κατηγορεί με τόση απλοϊκότητα (και τόσες αντιφάσεις) τόσο το καθεστώς των [[Αψβούργοι|Αψβούργων]] όσο και το Κοινοβουλευτικόκοινοβουλευτικό πολίτευμα, ώστε σε πολλά σημεία προκαλεί από αγανάκτηση έως θυμηδία. Το βιβλίο διαπνέεται από έντονο μίσος κατά των Εβραίων, των Σλάβων, των Γάλλων και από υπέρτατο θαυμασμό για τη γερμανική φυλή. Όπως επισημαίνει ο '''Κλεάνθης Γρίβας''', προλογίζοντας την ελληνική έκδοση, "''ο Χίτλερ μπορεί να κατηγορηθεί για τα πάντα, εκτός από το ότι είχε σαφέστατα προειδοποιήσει τον Κόσμοκόσμο σχετικά με το τι θα συνέβαινε όταν αναλάμβανε την εξουσία''". Πράγματι, υπάρχουν όλα τα στοιχεία στο βιβλίο του: Η πρόθεσή του για την εξολόθρευση των Εβραίων, το φυλετικό μίσος κατά των μη Γερμανών, η πρόθεση υποδούλωσης (όχι κατάκτησης, αλλά κυριολεκτικά υποβάθμισης σε δούλους) των "κατώτερων φυλών", η πρόθεσή του να καταλάβει τόσο την Ευρώπη όσο και την ΕΣΣΔ για να εξασφαλίσει "[[ζωτικός χώρος|ζωτικό χώρο]]" στους Γερμανούς ώστε να μεγαλουργήσουν, η εμμονή του στην "Αρχή του Ενός Ηγέτη" [[Φύρερ]] και την επιβολή στυγνής δικτατορίας.

[[Κατηγορία:Β'Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]]