Γκουανό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα περιττώματα αυτά των πουλιών μέχρι τον 19ο αιώνα θεωρούνταν το μόνο συμπυκνωμένο λίπασμα που συλλεγοταν σε μικρές ποσότητες κυρίως από τους περιστερώνες. Η εκπληκτική όμως αφθονία από τα θαλασσοπούλια στις νότιες δυτικές ακτές της αμερικανικής ηπείρου, ιδίως σε ξηρά κλίματα, επέτρεψαν τη συσσώρευση αυτών σε στρώματα πάχους πολλών δεκάδων μέτρων γεγονός που οδήγησε τον επίσημο χαρακτηρισμό: «ακτών και νήσων γκουανό». Το γκουανό όμως ήταν ήδη γνωστό στους [[Ίνκας]], αλλά και στους προγενέστερους [[Μότσε]], οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν ευρέως ως λίπασμα <ref>Time-Life Παγκόσμια Ιστορία, Τόμος 5, Εκδόσεις Κ. Καπόπουλος, σ. 163.</ref>. ΈγινεΩστόσο, όμωςέγινε ευρύτερα γνωστό από τον φυσιοδίφη [[Αλεξάντερ φον Χούμπολτ]], απ΄ όπου και άρχισε η βιομηχανική του εκμετάλλευση το [[1840]].