|
Το '''Θέμα της Πελοποννήσου''' ήταν διοικητικό διαμέρισμα («[[Θέμα (Βυζάντιο)|θέμα]]») της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] που περιελάμβανε την [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]]. Ιδρύθηκε περίπου στο 800 και η πρωτεύουσά του ήταν η [[Κόρινθος]]<ref name="DOAKS"/>.
==Ιστορική αναδρομή==
Μέχρι τον 7ο αιώνα, οι περιοχές της Πελοποννήσου που ήταν κάτω από τον έλεγχο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν μέρος του [[Ελλάδα (θέμα)|θέματος της Ελλάδος]]. Κατά το 800 όμως, το θέμα αυτό χωρίστηκε. Το όνομα «Θέμα της Ελλάδος» κρατήθηκε για τα εδάφη της ανατολικής κεντρικής Ελλάδας και της Θεσσαλίας ενώ η Πελοπόννησος έγινε ένα χωριστό θέμα<ref>Kazhdan (1991), σελ. 1620–1621</ref><ref name="DOAKS">Nesbitt & Oikonomides (1994), p. 62</ref>. Ο πρώτος γνωστός [[Στρατηγός (Βυζάντιο)|στρατηγός]] (διοκητής υπεύθυνοςδιοικητής ενός θέματος) της Πελοποννήσου ήταν ο [[Λέων Σκληρός]] είτε το 805 ή το 811 ο οποίος ίσως ήταν και ο πρώτος στρατηγός της Πελοποννήσου.<ref name="DOAKS"/><ref name="ODB">Kazhdan (1991), σελ. 1621</ref><ref>Pertusi (1952), σελ. 172–173</ref> Η ίδρυση χωριστού θέματος είχε άμεση σχέση με την επανάκτηση του ελέγχου από την κυβέρνηση της αυτοκρατορίααυτοκρατορίας κατάαπό τηντα κάθοδοσλαβικά τωνφύλα σλαβικών(βλ. φυλώντους ([[Εζερίτες]], και τους [[Μηλιγγοί|Μηλιγγούς]]) καθώς και με την εγκατάσταση Ελλήνων εποίκων από την Ιταλία και τη Μικρά Ασία<ref name="DOAKS"/>.
Ο στρατηγός της Πελοποννήσου θεωρούνταν πρώτος τη τάξει ανάμεσα στους διοικητές των "δυτικών", δηλ. των ευρωπαϊκών θεμάτων.<ref>Pertusi (1952), σελ. 173</ref> Βασικός του ρόλος ήταν ο έλεγχος των υποτελών σλαβικών φύλων της ενδοχώρας και η άμυνα ενάντια στις αραβικές επιδρομές, που ήταν ιδιαίτερα συχνές τον ένατο και δέκατο αιώνα. Μεταξύ των υφισταμένων του αξιωματούχων βρισκόταν και ένας [[τουρμάρχης]] «της παραλίου» που διοικούσε μια ναυτική [[μοίρα]] από τέσσερα [[χελάνδιον|χελάνδια]].<ref name="DOAKS"/><ref name="ODB"/> Μετά τη βυζαντινή ανακατάληψη της Κρήτης το 961 και την κατάλυση του πειρατικού εμιράτου του Χάνδακα, η Πελοπόννησος, απαλλαγμένη από τις αραβικές επιδρομές, γνώρισε μια περίοδο μεγάλης άνθησης.<ref name="ODB"/>
<!-- όποιος θέλει ας μεταφράσει)
The ''strategos'' of the Peloponnese ranked first in the hierarchy of the "western" (i.e. European) thematic governors.<ref>Pertusi (1952), p. 173</ref> The role of his administration was mostly controlling the Slavic tribes of the interior and defence against the Arab raids, frequent in the 9th and 10th centuries: among other subordinate officials, a ''[[tourmarches]]'' was charged with the defence of the coast and even had a naval squadron of four ''[[chelandion|chelandia]]'' under his orders.<ref name="DOAKS"/><ref name="ODB"/> After the Byzantine reconquest of [[Crete]] in 961 put an end to the [[Emirate of Crete|piratical emirate]] there, the Peloponnese prospered greatly.<ref name="ODB"/> -->
Μετά το τέλος του 10ου αιώνα, η διοίκησηΠελοπόννησος τουσυχνά θέματοςδιοικούνταν συχνάαπό γινόταν κοινήκοινού με αυτήτο του θέματος τηςθέμα Ελλάδος. και κατάΚατά τον 11ο αιώνα, και οι δυο επαρχίες διοικούτανδιοικούνταν από τον [[Μέγας Δουξ|μέγα δούκα]], τον ανώτατο διοικητή του Βυζαντινού στόλου.<ref name="DOAKS"/>. Η Πελοπόννησος έμεινε υπό τον έλεγχο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι τοντης αρχές του 13ο13ου αιώνα, όταν καταλήφθηκε από τους Λατίνους, κατά τα γεγονότα που ακολούθησαν την [[Δ' Σταυροφορία|Τέταρτη Σταυροφορία]], οπότε οι Σταυροφόροι με αρχηγό τον [[Γουλιέλμος Σαμπλίτης|Γουλιέλμο Σαμπλίτη]] σχημάτισαν το κρατίδιο του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]]<ref name="ODB"/>.
==Δείτε επίσης==
| 