Ντέρμπι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Ντέρμπι άρχισε την ύπαρξή του ως ρωμαϊκό οχυρό. Οι [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίοι]] κατασκεύασαν ένα οχυρό γύρω στο 50 π.Χ. στα δυτικά του ποταμού [[Ντέρβεντ (Derwentποταμός)|Ντέρβεντ]]. Τριάντα χρόνια αργότερα κατασκεύασαν νέο οχυρό στην ανατολική όχθη του ποταμού και το ονόμασαν ''[[Ντερβεντίω|Derventio]]''. Πιθανολογείται η ύπαρξη οικισμού έξω από τον περίβολο του οχυρού, οι κάτοικοι του οποίου πωλούσαν αγαθά στους λεγεωνάριους.

Στη συνέχεια οι [[Σάξωνες]] έφθασαν στην Αγγλία και, διαπλέοντας τον ποταμό [[Τρεντ (ποταμός)|Τρεντ]] έφθασαν στο ρωμαϊκό παλιό οχυρό, το οποίο επονόμασαν "Little Chester" (μικρό κάστρο), ονομασία με την οποία αποκαλείται μερικές φορές ακόμη και σήμερα. Δημιούργησαν ένα μικρό οικισμό περίπου ένα μίλι νότια του οχυρού, το οποίο ονόμασαν "Northworthy", που αναπτύχθηκε γύρω από την εκκλησία τουτης ΑγίουΑγίας [[Ουέρμπουργκ]] (St. Werburgh). Στην περιοχή ένας Σάξωνας ονόματι "Walda" δημιούργησε μια φάρμα εκτροφής βοοειδών που συνδεόταν με τον οικισμό με δρόμο που αποκλήθηκε αρχικά "Walde's Wick" και σήμερα φέρει την ονομασία "Wardwick". Ο οικισμός σταδιακά εξελίχθηκε σε μικρή πόλη και πολλά από τα σημερινά τοπωνύμια γύρω από την πόλη προέρχονται από εκείνη την εποχή. Οι Σάξωνες έζησαν εκεί ανενόχλητοι για μια περίοδο περίπου 300 ετών.<ref name=dsh>[http://www.derbyshireuk.net/derby/derby_history.html Guide to the City of Derby]</ref>

Το 917 ο Σάξωνας βασιλέας της [[Μερκία|Μερκίας]] (Mercia) εξεδίωξε τους Δανούς και δέκα χρόνια αργότερα κτίστηκε νέος ναός, των Αγίων Πάντων (All Saints) και ιδρύθηκε η σημερινή κωμόπολη Ντέρμπι με δικό της νομισματοκοπείο. Οι Βίκινγκς επανήλθαν καταλαμβάνοντας το Ντέρμπι κατά την περίοδο 924 - 931. Από τότε και ως την εισβολή των [[Νορμανδοί|Νορμανδών]] το 1066 Σάξωνες και Δανοί συνυπήρξαν ειρηνικά στην κωμόπολη.

Στο κατάστιχο "[[Domesday Book]]"<ref>Το "Domesday Book" είναι κατάστιχο στο οποίο οι άνθρωποι του Γουλιέλμου του Κατακτητή κατέγραψαν, το 1086, το μέγεθος της περιουσίας κάθε γαιοκτήμονα σε γη και ζώα καθώς και εκτίμηση της αξίας της.</ref>, που συντάχθηκε το 1086, το Ντέρμπι αναφέρεται ως σημαντική κωμόπολη με 2.000 περίπου κατοίκους, δεκατέσσερις μύλους και έξι ναούς, ενώ το 1154, σε αναγνώριση της ανάπτυξής του, ο Ερρίκος ο Β' έδωσε στην πόλη άδεια λειτουργίας αγοράς. Χάρη στην κεντρική του θέση και τη δυνατότητα τόσο οδικής όσο και ποτάμιας πρόσβασης, το Ντέρμπι άνθησε ως εμπορικό κέντρο κατά το [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], με διαρκώς αυξανόμενο αριθμό εμπορικών συντεχνιών καθώς και τακτική αγορά βοοειδών και προβάτων.<ref name=pdo>[http://www.peakdistrictonline.co.uk/derby-c2886.html Peak District Online]</ref> Στο ίδιο κατάστιχο αναφέρονται έξι ιεροί ναοί, με κυριότερο αυτόν των Αγίων Πάντων, ο οποίος έγινε μητροπολιτικός ναός της πόλης το 1927, αφού υπέστη ολοκληρωτική ανακατασκευή το 1725. Η Μαρία Τυδώρ ίδρυσε το 1554 τη [[Σχολή του Ντέρμπι]] (Derby School), το κτίριο του οποίου υπάρχει και σήμερα, χρησιμοποιούμενο από το Κέντρο πολιτιστικής κληρονομιάς του Ντέρμπι (Derby Heritage Centre).<ref name=dsh/>

Το 1717 ιδρύεται στην πόλη από τον [[Τζορτζ ΣόκορολντΣόροκολντ]] (George Sorocold) ένα εργοστάσιο, το οποίο έπαιρνε κίνηση για τα μηχανήματά του από το υδάτινο ρεύμα του ποταμού (εξ ου και η ονομασία "Mill") για την επεξεργασία μετάξης, που έγινε γνωστό ως "Silk Mill". Τμήματα του εργοστασίου αυτού (που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο) καθώς και των εγκαταστάσεών του είναι επισκέψιμα και σήμερα.<ref>[http://www.derby.gov.uk/LeisureCulture/MuseumsGalleries/Derby_Industrial_Museum.htm City of Derby, ''Silk Mill'']</ref>

Το 1745 ο [[Τσαρλς Έντουαρντ Στιούαρτ]] (Charles Edward Stuart), γνωστός ως "Bonnie Prince Charlie", διεκδικώντας το θρόνο της Αγγλίας, σταμάτησε με 2.500 άνδρες έξω από το Ντέρμπι και στρατεύματα του Άγγλου βασιλέα στάλθηκαν προς αντιμετώπισή του, αλλά ο Τσαρλς αποφάσισε να μην προχωρήσει.

Το 1750 ο Ουίλιαμ Ντιούσμπερι (William Duesbury) εγκαθίσταται στο Ντέρμπι και ιδρύει εργοστάσιο κατασκευής πορσελάνης. Το 1775 με βασιλικό διάταγμα επιτρέπεται η χρήση του όρου "[[Crown Derby]]" στα προϊόντα της εταιρείας και η χρήση της εικόνας του βασιλικού στέμματος ως λογότυπο. Στην πόλη ζει και εργάζεται ο αρχιτέκτονας [[Τζόζεφ Πίκφορντ]] (Joseph Pickford), ο οποίος κατασκευάζει την κατοικία του, η οποία σήμερα λειτουργεί ως [[Οικία - Μουσείο Πίκφορντ|μουσείο του τρόπου ζωής]] και ένδυσης της [[Γεωργιανή εποχή|γεωργιανής εποχής]].

Ο πληθυσμός της πόλης αυξάνεται. Μια πρώτη απογραφή που διενεργήθηκε το 1801 αναφέρει ελάχιστα λιγότερους από 11.000 κατοίκους, ενώ η απογραφή του 1840 καταγράφει περίπου 37.000 κατοίκους. Το ίδιο έτος αρχίζει τη λειτουργία του ο σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης, με τρεις σιδηροδρομικές εταιρείες να τον έχουν ως αφετηρία των δρομολογίων τους. Το 1844 με συγχώνευση αυτών των εταιρειών προκύπτει η εταιρεία "[[Midland Railway Company]]". Οι σιδηρόδρομοι κάνουν την πόλη σημαντικό κέντρο μηχανολογικών κατασκευών. Η πόλη αποτέλεσε επί σειρά ετών την έδρα της Rolls Royce, όντας παράλληλα ο μεγαλύτερος "εργοδότης" στην πόλη, ενώ σήμερα τη θέση της έχει πάρει η Τογιότα ([[Toyota]] Motor Company) η οποία διαθέτει εκεί εργοστάσιο κατασκευής οχημάτων.<ref name=pdo/>