Δημήτριος Βούλγαρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Δημήτριος Βούλγαρης''' ([[Ύδρα]], [[20 Δεκεμβρίου]] [[1802]] - [[Αθήνα]], [[29 Δεκεμβρίου]] [[1877]]) ήταν Έλληνας πολιτικούπολιτικός του 19ου αιώνα. Διετέλεσε οκτώ φορές πρωθυπουργός. Ήταν γνωστός και με το προσωνύμιο [[Τζουμπές]], λόγω της μακριάς ποδιάς-μανδύα που συνήθιζε να φορά.

Γεννήθηκε στην [[Ύδρα]] στις [[20 Δεκεμβρίου]] [[1802]] και ήταν γιόςγιος του Μπέη της Ύδρας [[Γεώργιος Βούλγαρης|Γεώργιου Βούλγαρη]]. Ο τελευταίος πέθανε όταν ο Δημήτριος Βούλγαρης ήταν δέκα χρονών με αποτέλεσμα να αναλάβουν την επιμέλειά του οι επίτροποι που ορίζονταν από τη διαθήκη του πατέρα του μεταξύ των οποίων ήταν και ο [[Λάζαρος Κουντουριώτης]]. Κατά τα εφηβικά χρόνια παρακολούθησε μαθήματα από τον Θεόκλητο Φαρμακίδη και τον Άνθιμο Γαζή. Σε ηλικία μόλις 19 χρονών εξέλεγηεξελέγη πρόκριτος της Ύδρας ([[1821]]). Αξίζει να σημειωθεί ότι θείος του, σύζυγος της αδερφής του πατέρα του, ήταν ο πρωθυπουργός [[Αντώνιος Κριεζής]].

Το [[1832]] διορίστηκε υπουργός ναυτικών, θέση από την οποία παραιτήθηκε μη δεχόμενος να υποβιβάσει τους αγωνιστές του 1821. Το [[1837]] εξελέγη δήμαρχος Ύδρας παραμένοντας στον δημαρχιακό θώκο για έξι χρόνια. Το [[1845]] διορίστηκε γερουσιαστής και δύο χρόνια αργότερα ορκίστηκε υπουργός ναυτικών στην κυβέρνηση Κωλέττη. Τα επόμενα χρόνια ανέλαβε το υπουργείο οικονομικών στην κυβέρνηση Κανάρη ([[1848]]) απ'από όπου όμως παραιτήθηκε. Τον Σεπτέμβριο του [[1855]] ανέλαβε να σχηματίσει κυβέρνηση, στην οποία και κράτησε για τον εαυτό του το υπουργείο εσωτερικών. Η κυβέρνηση τελικώς παραιτήθηκε δύο χρόνια αργότερα ύστερα από προσωπική σύγκρουση Βασιλιά - Βούλγαρη.

Με την έξωση του Όθωνα, ο Βούλγαρης σχημάτισε την [[Προσωρινή Κυβέρνησις της Ελλάδος (1862)|επαναστατική κυβέρνηση του 1862]], την οποία διοικούσε η τριανδρία ([[Μπενιζέλος Ρούφος|Ρούφος]], [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κανάρης]], Βούλγαρης) υπό την προεδρία Βούλγαρη. Παράλληλα γίνεται αρχηγός της παράταξης των Πεδινών και διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εμφύλια διαμάχη των Ιουλιανών. Τον Φεβρουάριο παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία για να σχηματίσει πάλι κυβέρνηση τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ([[1863]]). Το [[1865]] σχημάτισε βραχύβια κυβέρνηση τριών ημερών και τον Ιανουάριο του [[1866]] διορίστηκε πρωθυπουργός. Τον Ιανουάριο του [[1868]] κέρδισε τις εκλογές και σχημάτισε κυβέρνηση διάρκειας ενός έτους. Το [[1871]] κέρδισε τις εκλογές αναλαμβάνοντας για έβδομη φορά την πρωθυπουργία ενώ τον Φεβρουάριο του [[1874]] ανέλαβε για τελευταία φορά την πρωθυπουργία. Στις εκλογές που ακολούθησαν βγήκε νικητής ύστερα από νοθεία. Τον Μάρτιο του [[1875]] διέπραξε εκλογική λαθροχειρία στη Βουλή, γεγονότα που έχουν μείνει στην ιστορία ως με την ονομασία [[Στηλιτικά]]. Η τελευταία κυβέρνησή του παραπέμφθηκε στο ειδικό δικαστήριο πλήνπλην του ίδιου. Λίγο αργότερα παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία και αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική.

Ο Δημήτριος Βούλγαρης αντιπροσώπευσε καθ'ολη τη διάρκεια της πορείας του τον κοτζαμπασισμό. Ήταν άνδρας ισχυρής θέλησης και υψηλής νοημοσύνης. Δεν ήταν πολύ μορφωμένος, αλλά ήταν έμπειρος σε πολλές περιστάσεις της ζωής. Ήταν ευσυνείδητος και αυστηρός στην διοίκησε μεν, φειδωλός και τίμιος στην διαχείριση των δημοσίων δε. Ενδιαφερόταν για τους φίλους του, εκτίθονταν πολλές φορές για χάρη τους και ποτέ δεν τους θυσίαζε για χάρη των πολιτικών συμφερόντων. Και όμως, ο σιδερένιος και αξιοπρεπής αυτός χαρακτήρας, που επιβάλλονταν σε όλους και έμπνεε σεβασμό, είχε το μειονέκτημα της ισχυρογνωμοσύνης και του εγωισμού, μέχρι του σημείου να γίνεται δεσποτικός και τυραννικός. Ήταν τολμηρός και αποφασιστικός στις πράξεις του. Το 1874 προέβη μέχρι και πραξικοπήματοςσε πραξικόπημα κατά του πολιτεύματος.