Χριστίνα της Σουηδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dimitrisss (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Alexios1990 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 35:
 
Ο πατέρας της έδωσε διαταγές όπως η Χριστίνα μεγαλώσει όπως ένας πρίγκηπας. Η ίδια ορκίστηκε στο θρόνο ως βασιλιάς και όχι βασίλισσα, κάτι που της έδωσε το παρατσούκλι ''Το Κορίτσι Βασιλιάς''. Η μητέρα της Χριστίνας, Μαρία Ελεονώρα, καταγόταν από την οικογένεια Χόχενζόλλερν, και καθώς ήταν ευέξαπτη, προσπάθησε να «ενοχοποιήσει» την Χριστίνα για τις δύσκολες ώρες της γέννας που πέρασε. Αυτός ήταν ίσως ο λόγος που η ίδια η Χριστίνα δεν απέκτησε ποτέ της δικά της παιδιά.
 
Ο πατέρας της έδωσε διαταγές όπως η Χριστίνα μεγαλώσει όπως ένας πρίγκηπας. Η ίδια ορκίστηκε στο θρόνο ως βασιλιάς και όχι βασίλισσα, κάτι που της έδωσε το παρατσούκλι ''Το Κορίτσι Βασιλιάς''. Η μητέρα της Χριστίνας, Μαρία Ελεονώρα, καταγόταν από την οικογένεια Χόχενζόλλερν, και καθώς ήταν ευέξαπτη, προσπάθησε να "ενοχοποιήσει τη Χριστίνα" για τις δύσκολες ώρες της γέννας που πέρασε. Αυτός ήταν ίσως ο λόγος που η ίδια η Χριστίνα δεν απέκτησε ποτέ της δικά της παιδιά.
 
Η Χριστίνα έκλαψε για τρεις μέρες μετά την αναχώρηση του πατέρα της. Τα γράμματα που έγραφε στον πατέρα της στα [[Γερμανικά]] ακόμα διασώζονται. Η μητέρα της ζήτησε να φέρουν το βασιλιά από τη [[Γερμανία]] μέσα σε ένα φέρετρο. Ζήτησε να μην ταφεί μέχρι να πεθάνει η ίδια και να ενταφιαστεί μαζί του. Ζήτησε ακόμη το φέρετρο να παραμείνει ανοικτό, και το έβλεπε κάθε δύο μέρες, αγγίζοντάς το, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την αποσύνθεση του πτώματος. Ο Βασιλιάς πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 1632 αλλά τάφηκε στις 22 Ιουνίου 1634, 18 μήνες αργότερα. Ακόμα και μετά την ταφή του η Βασίλισσα άρχισε να επισκέπτεται τον τάφο, προσπαθώντας να δει το πτώμα. Στο τέλος, ο Καγκελλάριος, [[Άξελ Οξενστιέρνα]] ζήτησε να μπει στην είσοδο ένας φρουρός, για να μην προκληθούν περαιτέρω επεισόδια.
 
Η πριγκήπισσα, που κληρονόμησε τη φυσιογνωμία του πατέρα της, έγινε πλέον το κέντρο της προσοχής της μητέρας της. Από πλήρη αδιαφορία, η συμπεριφορά της Βασίλισσας μεταβλήθηκε τρομερά υπερπροστατευτική. Ο Γουστάβος Αδόλφος είχε αποφασίσει, ότι σε περίπτωση θανάτου του, το κορίτσι θα μεγάλωνε με τη αδελφή του, Κατερίνα, που ήταν παντρεμένη με τον Κόμη του Κλήμπουργκ. Η Χριστίνα γνώριζε αυτό το ζεύγος πολύ καλα. Τα παιδία τους ήταν η Μαρία Ευφροσύνη, που αργότερα παντρεύτηκε έναν από τους καλύτερους φίλους της Χριστίνας, και ο Κάρολος Γουστάβος, που την διαδέχτηκε στο θρόνο.
 
Αυτή η διευθέτηση δεν άρεσε καθόλου στη βασίλισσα, που απαγόρευσε την είσοδο στα ανάκτορα στην Κατερίνα. Ήθελε η ίδια να επιβληθεί της ανατροφής της πριγκήπισσας, η οποία υπέφερε από τις κρίσεις θλίψης της μητέρας της, κλεισμένη στα ιδιαίτερα διαμερίσματά όπου η βασίλισσα απαγόρευσε το φως του ήλιο. Ο Καγκελλάριος Οξενστιέρνα αποφάσισε να στείλει τη βασίλισσα εξορία στο κάστρο [[Γκρίπσχολμ]], ενώ το συμβούλιο θα αποφάσιζε πότε θα έβλεπε την εννιάχρονη κόρη της. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τρία όμοργα χρόνια, κατά τα οποία η Χριστίνα έζησε χαρούμενα στο πλευρό της Κατερίνας και της οικογένειάς της. Όμως όταν η Κατερίνα πέθανε το 1639, ο Οξενστιέρνα ζήτησε από την οικογένειά της να φύγει από τα ανάκτορα.
 
 
[[Κατηγορία:Βασιλείς της Σουηδίας]]