Βικιπαίδεια

Ελένη (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Η αποκαλούμενη και '''Ωραία Ελένη''', περίφημη για την ομορφιά της, στην [[ελληνική μυθολογία]] ήταν κόρη του [[Τυνδάρεως|Τυνδάρεω]] ή του [[Δίας|Δία]] και σύζυγος του [[Μενέλαος|Μενέλαου]], του βασιλέα της [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]]. Η αρπαγή της από τον [[Πάρις|Πάρη]] και η μεταφορά της στην [[Τροία]] έγινε αφορμή, σύμφωνα με το μύθο, του [[Τρωικός πόλεμος|Τρωικού Πολέμου]]. Ο [[Όμηρος]] την ονομάζει ''κόρη του Δία'' και φαίνεται ότι γεννήθηκε από την επαφή του με τη [[Λήδα]], την οποία ο θεός επεσκέφθη μεταμορφωμένος σε κύκνο. Είναι δηλαδή αδελφή των [[Διόσκουροι|Διοσκούρων Κάστορα και Πολυδεύκη]].
 
Ο θρύλος της ομορφιάς της είχε εξαπλωθεί σ' όλη την [[Ελλάδα]]. Πολύ μικρή την έκλεψε ο [[Θησέας]] με τη βοήθεια του [[Πειρίθους|Πειρίθου]], ενώ χόρευε στο ναό της Αρτέμιδος και τηντη μετέφερε στην [[Αττική]], όπου την έκρυψε στις [[Αφίδνες]] για να τη φροντίζει η μητέρα του, [[Αίθρα (μυθολογία)|Αίθρα]]. Από εκεί την ελευθέρωσαν οι αδελφοί της οι [[Διόσκουροι]].
 
Γύρισε στο [[Άργος]] και ήταν η πιο περιζήτητη νύφη όλης της Ελλάδας. Τελικά, ο επίσημος πατέρας της, ο [[Τυνδάρεως]], διάλεξε το [[Μενέλαος|Μενέλαο]] για να την παντρέψει. Η [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτη]], σύμφωνα με την υπόσχεση που είχε δώσει στον [[Πάρις|Πάρη]], κανόνισε να νιώσουν δυνατό αμοιβαίο έρωτα κι έτσι ο [[Πάρις]] την πήρε με τη θέλησή της στην [[Τροία]].
 
==Τρωικός πόλεμος και διαφορετικές εκδοχές==
 
Μετά το θάνατο του Πάρη παντρεύτηκε τον αδελφό του [[Δηίφοβος|Δηίφοβο]]. Ύστερα από την πτώση της Τροίας ακολούθησε τοντο [[Μενέλαος|Μενέλαο]] στη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]], όπου έφτασαν μετά από περιπέτειες οχτώ χρόνων. Από τότε έζησαν ήσυχοι την υπόλοιπη ζωή τους.
 
Ωστόσο, ένας άλλος μύθος θέλει το [[Μενέλαος|Μενέλαο]] να καταπλέει στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και να συναντά την πραγματική Ελένη, που του εκμυστηρεύεται ότι η ''Ελένη'' για την οποία πολεμούσαν στην [[Τροία]] ήταν ένα ψεύτικο όραμα. Στο μύθο αυτό αναφέρεται ο ποιητής [[Στησίχορος]] στην περίφημη [[παλινωδία]] του, η οποία διασώζεται στο ''Φαίδρο'' του [[Πλάτωνας|Πλάτωνα]]<ref>οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος, οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις, οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας· ''[[s:Φαίδρος|Πλάτωνα Φαίδρος]]''</ref>, ο τραγικός ποιητής [[Ευριπίδης]] στο αντιπολεμικό δράμα του ''[[Ελένη (τραγωδία)|Ελένη]]'', καθώς και ο σύγχρονος ποιητής [[Γιώργος Σεφέρης]] στο ποίημα του ''"Ελένη"''.
Γραμμή 16:
==Χαρακτηρισμός της Ελένης==
 
Ο [[Όμηρος]] στην ''[[Ιλιάδα]]'' παρουσιάζει την Ελένη ως πλάσμα ανθρώπινο με θεϊκή καταγωγή, αποφεύγει την κατάκριση και την καταδίκη, αλλά την παρουσιάζει συχνά να αυτοκαταδικάζεται μεταχειριζόμενη το επίθετο «κυνώπις» για τον εαυτό της. Αν και αγαπάει τον Πάρη, τον παρατά, γιατί δεν είναι γενναίος. Ο Όμηρος τηντη χαρακτηρίζει ''καλλίκομον'' (ομορφομαλλούσα), ''καλλιπάρηον'' (ομορφοπρόσωπη), ''λευκώλενον'' (ασπροχέρα), ''τανύπεπλον'' (ομορφοντυμένη) κ.α. αλλά και ''ριγέδανήνριγεδανήν'' (φρικτή), γιατί προκάλεσε τον αφανισμό πολλών ηρώων. Για τον ίδιο λόγο, ο [[Αισχύλος]] παρετυμολογεί το όνομά της και την αποκαλεί ''ελεύναν'', ''έλανδρον'', ''ελέπτολιν'' (καταστροφή για τα καράβια, τους άνδρες, και τις πολιτείες). Μερικές φορές μετανιώνει και νοσταλγεί την πατρίδα της, τη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]], τον άντρα της και την κόρη της [[Ερμιόνη (μυθολογία)|Ερμιόνη]].
 
Οι [[λυρική ποίηση|λυρικοί ποιητές]] ([[Ίβυκος]], [[Αλκαίος]]) τη θεωρούν υπαίτια του πολέμου και τηντη συνδέουν με την απιστία. Η [[Σαπφώ]] αναφέρεται στην [[Ελένη]] όχι για να την κατακρίνει σαν αιτία πολέμου, αλλά για να δικαιωθεί ο [[Έρως]], ο οποίος είναι δυνατόν να προκαλέσει φοβερότατα δεινά. Στον [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]], παρουσιάζεται περισσότερο ως θύμα, παρά ως πρόξενος κακών.
 
==Δείτε επίσης==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ελένη_(μυθολογία)"